maandag 31 oktober 2016

De Randstad

Kent vele gezichten. Zo werd ik vanmorgen figuurlijk wakker gemaakt met het nieuws uit Den Haag dat de pensioenleeftijd voor degenen die geboren zijn in 1955 en later nog 3 maanden langer mogen werken. 
Hierover maak ik verder geen woorden meer vuil. Laat ik aan de verbeelding over.

                                         

Zoonlief-2  is met zijn lief naar Rome voor een lang weekend en wij passen op mevrouw en meneer Kat.
De aardbeving die het weekend heeft plaatsgevonden in de omgeving van Perugia hebben ze dus ook mee gemaakt. Een hele aparte gewaarwoording gaf zoonlief aan. Maar van paniek gelukkig geen spake. Ze zijn allebei vrij nuchter.
Duuusss, manlief en ik hebben een kleine vakantie.

Afgelopen zomer hadden we nog naar Kinderdijk willen gaan maar daar was niets van terecht gekomen. Vandaag dus wel. En wat een weer. Zon, lekkere temperatuur en geen wind, kwartiertje met de auto.  En weer varen, zo leuk. 

Stukje Nederland waar we heel zuinig op moeten wezen. Ruimte en rust, ondanks het toerisme in de Randstad. Het is dan wel naseizoen, maar toch. 


                                         

En we hebben wat afgevaren deze zomer. 

                                                        
    
Onderstaande foto vanaf de boot-hopper

                                         

Alle vogels verzaaaamelen!!!! Herhaling van de film "Birds"?

                                                       

Er zijn twee molens die te bezichtigen zijn. In de eerste was ook een

                                       

En daarom hoort dit verslag ook bij de frottende nachtwacht (grijns)

Buiten stond een heel lief karretje

                                     

met zo'n Hollands wintertafereeltje.

                                     

Poffertjes of een hot-dog voor 2 euro. Handig bekeken want het liep storm. 


Een heel klein bakplaatje, vind het zo kneuterig.

En op één plek kon je gewoon de stilte horen. 

                                    

Een reiger vlakbij. Wat wil een mens eigenlijk nog meer. 

                                               

Ja, nog meer van dit soort dagen. En dat de generaties na ons er nog steeds van kunnen genieten. Hard werken is niet erg, helemaal niet. Maar ik hou nog steeds hoog in het vaandel: ik leef niet om te werken maar ik werk om te leven. Want als we alleen maar werken wat is er dan nog te genieten van al het moois wat om ons is.
En dat op de laatste dag van oktober


                                                                        



1 opmerking: