Wens

Jammer genoeg geen tijd kunnen vinden om te schrijven. Rondom de feestdagen mogen de dagen best wat langer duren zodat je aan alles toekomt wat je zo graag wilt doen. 

Allereerst wil ik iedereen hele fijne Kerstdagen toewensen en voor 2016 een goed en vooral gezond jaar.

                                    

En om toch een beetje te laten zien wat er de afgelopen weken langs is gekomen een paar foto's

                                        

Kerstmis in Engeland. Onvergetelijke dagen samen met een heleboel meiden van aardig jong tot behoorlijk oud. Tammy en Erna hadden er weer voor gezorgd dat we alleen maar hoefden te zorgen voor heel veel zin. Nu mijn schoonzusje-lief niet meekon is de vriendin van neeflief-1 meegegaan. En dat was haar heel goed bevallen. Zij was één van de jongste maar dat was totaal geen probleem. Heerlijk struinen op de beurs in Herrogate en de volgende dag in York.

                                            

                                          Dit is het oudste straatje van York

                                            

                                                   En een kerstmarkt

Maar ga nooit voor Kerst naar Engeland, je komt met tassen vol thuis en dan nog geen eens de aankopen van de beurs mee gerekend.

                                  

Ik moet tot mijn schande vertellen dat manlief mij op het station in Breda is op komen halen. Overstappen met een volgepakte rollator is niet zo handig. Er is een grens aan zijn kunnen ( hi,hi)

Thuis gekomen ben ik gaan borduren aan een Kerststal. 

                                            

Het boek heb ik al jaaaaaren met de bedoeling om dit te gaan maken.

                                

Ook de jaarlijkse tulbanden zijn klaar.

                                            

Eéntje weigerde uit zijn vorm te komen, helaas zijn wij die nu aan het verorberen. Die kan je echt niet weggeven. Maar de smaak is uitstekend.

Als laatste nog een foto in Kerstsfeer.

                           

En, met schoonzuslief gaat het goed. Ze kan gelukkig zichzelf steeds meer redden. Er zijn nu zes weken om en zo te zien loopt het genezingsproces op schema. Ik ben heel blij voor haar. Afhankelijk zijn van iemand anders is niet leuk en dan spreek ik uit eigen ervaring. Soms kan het niet anders maar als het niet hoeft is het toch beter. Begin januari is de streefdatum dat ze weer naar huis gaat. Het zal dan erg wennen zijn want stiekempjes vind ik het erg gezellig.

Het was me een weekje wel

Wat een ontzettende enerverende week hebben we allemaal gehad. Zo zie je maar weer dat je moet genieten van de mooie momenten die op je pad komen. Alles kan ineens veranderen.                       Het rampje dat ons is overkomen staat in het niets bij wat er in Parijs is gebeurd maar heeft wel een inpact.

Kijk,

                             

Dit zijn de armen van een schoonzuslief en ze is letterlijk onthand. Rechter pols en linker schouder zijn gebroken na een lelijke val.  En nu woont ze gezellig een aantal weken bij ons. Wat heel erg sneu is dat ze mee zou gaan naar de handwerkbeurs in Herrogate. Iets waar we ons ontzettend op verheugden. Nu ga ik wel en ik verheug me er ook erg op maar het is jammer dat ze niet meegaat. Maar wie weet komt er een herkansing. 

Nu de eerste schrik, pijn en dagen voorbij zijn kan ik misschien ook weer verder met breien.

                                            

Dunne naaldjes, nog dunner zou mooier zijn. Eerst maar zo oefenen.

Keek op de week

                                                 

We beginnen hier maar eens mee. Het lijkt wel een schoteltje met donker bruine basterdsuiker.

Maar wat was het een fijn weekje wat het weer betreft. Nu vind ik het niet zo erg dat de dagen korter worden. Je kan fijn naar buiten en daar bezig zijn. 

En wat een luxe dat je op 3 november zonder trui of vest buiten koffie kunt drinken met een brok speculaas. Want ja, het is tenslotte najaar en richting Sinterklaas. En daar hoort dikke speculaas bij.

                               

Nu is het alweer zondag. En nog steeds is het warm voor de tijd van het jaar. Records worden elke dag verbroken.

En zo eindig ik hiermee.

                                          

Heel erg leuk om te doen. Dit beursje is gehaakt. Een aantal jaartjes geleden eens gekocht op een beurs. En er zat toch een hoeveelheid kraaltjes in het pakketje zodat ik nog maar een beursje ga maken maar nu met breipennen.

                                         

Het zou toch zonde zijn om alle geregen kraaltjes weer van het draadje af te halen.

Nog 17 nachtjes slapen, ik heb nog net geen kalender boven mijn bed. Dan ga ik saampjes met een schoonzusjelief eventjes weg naar............

Tijd goed besteed

En dan is er ineens weer een maandje voorbij. Tijd voor bijblijf praatje.

Dochterlief is een laatbloeier en daar is niets mis mee. Want wat erin zit komt er toch wel uit. Dat is één van mijn levensinstellingen.

Kijk eens wat er gefabriceerd is, zo lief.

                    

                                           De voorkant

                   

                                           De achterkant

Ze heeft het gemaakt voor een klein meisje als welkomcadeautje. Ik kon het niet laten om het te laten zien.

En hier is dan de progressie van verschillende projecten. 

                                  

                                                      Blok is af

                         

                                     Het leger begint zich te vormen

                                         

                               Het was de afgelopen tijd vrij rustig in de nacht

                           

           Het laatste etiketje borduren en vastzetten. Is ondertussen gebeurd.

                                       

                                             Geen commentaar.

Zo, voorlopig zijn we weer bij.

P.s.  Nog vergeten.

                                        

Eindelijk in elkaar gezet. Patroontje komt nog uit een oude Ariadne toen Ariadne nog Ariadne was.

 

Een ouderwetse zondag

Dat is lang geleden! Wandelen op een zondagmiddag in de herfst. Het bos ruikt dan zo heerlijk. Maar het was vandaag dan ook een heerlijke dag. Het was gewoon genieten.

                                 

                                                Prachtige paarden in de wei.

                                 

                                                  Eikels, heel heel veel eikels

                                               

                                                   Late bramen, nog rood

  

En heel voorzichtig komen de paddestoelen tevoorschijn.

                                                                           

En zelfs aardsterretjes  

Om daarna op een terras te belanden van 't Putje.

                              

    

Bij één van de weinige atracties die onze woonplaats rijk is.

Het beroemde Willibrordusputje

                                                  

En heerlijk genieten van een Bokbiertje met bitterballen.

En wat hebben manlief en zoonlief1 gisteren gevonden met het opruimen van de treinenzolder. 

Dit: 

Twee oude popjes met Marker klederdracht. Ik wist echt niet meer dat ik ze had. En nu komen ze te staan in één van de vitrinekasten na eerst opgefrist te zijn. Ze roken toch wel een beetje naar zolder. En voordat ze weer opgesloten worden mag de frisse lucht er even doorheen.

Zuslief kan gaan uitkijken naar de sokken, ze zijn klaar op het afhechten van de draden na.

                                        

Gelijk maar een afspraak gemaakt om ze te komen brengen. Dat moet ook wel. Zij woont in het hoge noorden en om bijna 3 uur te rijden en dan tot de ontdekking komen dat ze niet thuis is dat zien we niet zo zitten. Want je moet dan ook weer bijna 3 uur terug. 

Maar zonder breiwerk kan ik niet. Zodoende ben ik begonnen met de trui voor manlief.

Het wordt weer een schipperstrui. Om niet in de war te komen met tellen heb ik maar om de 10 steken een paperclip gehangen. 320 steken is veel en als het dan fout gaat is dat niet leuk.

  

Voorbereiden op de winter

We zijn alweer een weekje thuis na een heerlijke vakantie. En het is fijn om thuis te zijn. Er stonden en staan nog een aantal leuke dingen op de agenda en dat maakt de overgang naar het gewone leven ook prettig. 

En het begint nu echt herfst te worden. Ik houd er wel van. Het licht en het geluid wat donkerder wordt, de kleuren van de bomen. En dan komt bij mij het oergevoel van verzamelen boven om voorbereidingen te treffen voor de winter. 

Daar hoort ook bij dat ik goed de winter door kom met de voorgenomen frotactiviteiten. Tijdens de vakantie in Accons was ik verder gegaan met de grote applicatieblokken.

                                   

Het derde blok is nu bijna klaar, een goede reden om naar Zutphen te gaan voor nieuwe ondergrondstof en evt. rode en groene lapjes. Vrijdag j.l. was het prachtig weer, het leek wel of we nog vakantie hadden. Uiteraard bij Petra geslaagd, ik kan weer verder.

                                   

En ja, er zit ook een geel lapje bij maar die hoort bij een ander project die ook nog afgemaakt gaat worden. 

Het boek kon ik niet laten liggen. Als je de Jane Austen quilt maakt lijkt me het erg leuk om de poppen uit dit boek te maken. Er staan zelfs poppenmeubels in.

                                    

Maar of ik ze ooit zal maken dat betwijfel ik. Leuk is het zeker. Zo, dat is nummer 1 van het voorraadlijstje. 

Op de terugreis langs bij vrienden van zoonlief2. Zij hadden 10 kg stier voor ons in de vriezer. Echt rundvlees van een dier die het goed heeft gehad. Ik ben benieuwd hoe het smaakt want het is een ander ras dan we gewend zijn.

                                    

Dit zijn de dames en zoals te zien is zijn ze niet groot. Dat is dus nummer 2.

En vandaag buiten gezeten met een volle emmer blad en hazelnoten uit eigen tuin.

                                                 

Dit is al de derde emmer die ik uitzoek en er ligt nog veel meer in de tuin. Deze week bracht schoonzoonlief ook al een heleboel stoofpeertjes mee. Die komen weer van een boom  bij zijn baas vandaan.

                                   

De taart is gebakken van gemalen hazelnoten en zo verschrikkelijk lekker. Hij is ook al bijna op.

De stoofpeerrtjes zijn ondertussen geschild en staan nu heel zachtjes te te stoven in een halve fles port (sssssssttttttttt) met kaneel en suiker. En lekker ruiken dat het nu doet. Jammer dat je de geur niet kan bewaren.

Dat was dus nummer 3 en 4. Wat mij betreft mag er nog veel meer komen want ik vind dat zo leuk om te doen. 

De dames Coq au Vin zijn wel een beetje zielig, ik heb het elk jaar met ze te doen. Ze zien er zo troosteloos uit, eten weinig en er zit geen fut in. Zo gek is het niet. Ik zou er ook niet blij van worden als ik al mijn haren verlies.

                                  

Maar ja, het hoort erbij, ook wintervoorbereiding zullen we maar denken.

Nog ééntje

Vandaag is het hier een beetje somber maar niet koud. Prima moment om er een "rustdagje" van te maken.

Gisteren scheen de zon nog vol op, prachtig weer om een mooi ritje met de auto te maken. Dat hebben we al meer gedaan want waar je ook rijdt het is hier schitterend.

Dit keer was de bestemming naar St. Pierreville, daar is een wolmuseum met winkel. En omdat manlief nog een trui wil die ik mag breien was het een hele goede reden om eens te gaan kijken. En al had hij geen zin in nog een trui dan gingen we toch.

                                                                          

                                                                       

 

Je kon het museum alleen maar in met een medewerkster die heel veel uitleg gaf. En je had keuze uit twee rondleidingen: hoe wol werd gewonnen en verwerkt of wat er met wol via "moderne" machines werd gemaakt. Wij kozen voor het eerste. En wat een luxe, manlief en ik waren de enigen. Zo werd het een hele gezellige rondleiding. In het Engels en Frans hebben we elkaar heel goed begrepen.

                                

                                     Een stal met verschillende schapenrassen

                                 

De evolutie van spintol naar spinnewiel. Voor het eerst heb ik getracht om een spinnewiel te laten draaien.

                                 

Best wel lastig, het wiel ging steeds de verkeerde kant op. Ooit wel eens een spintol uitgeprobeerd maar dat is niet zo mijn ding en ik heb een donkerbruin vermoeden dat anderen het garen maar voor mij moeten spinnen. 

Op het eind van de rondleiding was er nog in het kort het verhaal uitgebeeld met behulp van poppen die bewogen, zo leuk.

                                                                          

Maar zoals ik al zei: er moest materiaal aangeschaft worden.

                          

En dat is gelukt. Mooie dunne wol voor nld. 2 1/2. Manlief houdt niet zo van dikke truien. Ik heb hem wel verteld dat deze niet in vijf weken klaar is.