vrijdag 20 maart 2015

Geduld is een schone zaak

Waar blijft het zonnetje? Ja als hij schijnt dan moet ik slapen. Ik heb zin in licht, kleur en frisse lucht.
Heel even hebben we er van genoten. Zelfs Adèle sprong uit de band.

                                

Ze is niet zo uitbundig van aard. Maar klaarblijkelijk kon ze de verleiding niet weerstaan.

En toch gaat de natuur door. 


                                  

                                                                             

Deze Primula's hebben de winter oveleefd en zorgen alweer voor wat kleur 


Maar het tuincentrum heeft gelukkig nog meer.


En dan de keuken !!!!. Stukje bij beetje wordt het wat. De kasten staan en hangen.
        


                                

                                                                  

Tot gisteren is er gekookt op de oude koelkastdeur. Veel heb je eigenlijk niet nodig om te leven zoals je ziet.

                            

Maar ja, het oog wil ook wat en ik ging de oven toch wel erg missen. Dus vanaf vandaag staat er een pronkstuk. Met wel liefst vier ovens!

                                

Het lijkt wel of het zo moet zijn. Gisteren was het alweer een jaar geleden dat mijn moeder ons verliet. En dit zie ik als de erfenis van mijn ouders. Door hun bijdrage kon mijn droom eerder gerealiseerd worden. Door heel veel bij mijn moeder te kijken als zij aan het koken en bakken was ben ik er ook van gaan houden. Mijn vader hield er erg van om het op te eten maar ook om zo nu en dan te koken en dat ging op z'n pa's. 

Het verfwerk is bijna klaar en volgende week wordt er betegeld. 

Maar eigenlijk hoor ik over handwerken te praten. Dus hier een kleine update. 
Het quilten vordert gestaag. Ik ben bijna op de helft. 

                           

Zit nu in de tas om mee te mogen naar mijn werk .

Dit is het dokie voor de Marker Pronkrol

                        

En ik ben nog steeds met de doos bezig. 


                                                                      

Een bestaand pakket omvormen naar eigen idee vraagt wel steeds om oplossingen te zoeken omdat het weer niet past of er verschijnen tochtgaten die weer opgevuld moeten worden. Het is echt een uitdaging maar wel erg leuk. 
Wat te zien is is de binnenkant. En nu ben ik in dubio wat voor kleur ik ga nemen voor een aker. Als die geknoopt en klaar is dan kan pas de binnendeksel vastgeplakt worden. 

     

maandag 2 maart 2015

Wat een zooitje

Er wordt weleens gezegd dat je eerst rommel moet maken voordat er iets moois tevoorschijn komt.

                           

Dit is dus de auto met aanhanger die allemaal mooie kasten brengt. Maar door de twee heren die in de auto zaten werd heel de inhoud van de aanhanger systematisch in ons huis, dus keuken en huiskamer gezet.

 


                       

                                                    

                                                                                

Het is hier  een zooitje en je kan je kont niet keren. Nog één nachtje slapen en om 7.30u staat men op de stoep om er één geheel van te maken. Dan is mijn droomkeuken bijna klaar. Pas op 20 maart komt het fornuis maar dan heb ik ook wat.

Maar van de nood kan ik heel goed een deugd maken. Onze slaapkamer is weer tijdelijk een serre geworden. En vooral als de zon schijnt is het genieten. Heerlijk lui op bed, steun omhoog en dan borduren.
Alweer een lapje van de pronkrol klaar.

                         

Voor de broodnodige variatie een quiltje uit de voorraad gepakt om afgemaakt te worden. 

                           

Ik blijf zo nog in eventjes in Parijs.