maandag 23 februari 2015

Alweer voorbij

Wat gaat de tijd toch snel. We zijn al weer een week thuis van het reisje Parijs met Tammy en Erna. En het was weer zoals vanouds, gewoon gezellig. Het was wel  jammer dat er een paar mensen geveld waren door de griep en niet mee konden.
De eerste dag hebben we het rustig aangedaan, mede door het openbaar vervoer waardoor we later uit Breda konden vertrekken dan de bedoeling was. Maar daardoor wel op tijd waren in het hotel. Voor degene die hier al eerder  was het een verrassing dat het zo opgeknapt was.

                                  

Na een nachtje slapen op naar de beurs.

                                                  

Het was er druk maar gezellig. En natuurlijk koop je souvenirs en dit keer zijn het twee boeken geworden en een quiltpakket met garen en band.

                                                    

Deze quilt bleef me achtervolgen, al een aantal jaartjes. En nu heeft ze rust want ze mocht dit jaar mee naar huis.

Na het diner, wat overigens uitstekend was ( allebei de dagen in het hotel) zijn we Parijs bij avond gaan bekijken. Het is en blijft een facinerende stad. Hier een kleine inpressie.

        
    
                                   
                        

                                              

Veel is het niet. Zo mooi als het weer in Nederland was zoveel regende het in Parijs. En dan is het lastig om vanuit de bus mooie foto's te maken.
Maar het was genieten ! 

De volgende dag was weer de dag van huiswaarts gaan maar pas na een bezoek aan het Louvre. Daar was een kleine expositie genaamd : Les Arts Decoratifs, Mode en Textiel. Met andere woorden en kort door de bocht: knopen. Maar dan ook echte mooie knopen van allerlei soorten materiaal, geborduurd, geëmailleerd, van been, enz, enz. Ik heb er van genoten, zoveel moois.

                      

                                          

                      

                                    


                                         

Dank je wel Lies voor de foto's

En toen was de zon er, heerlijk. Gelijk gaan genieten want dan kon nog effetjes.

                      

                                       

                 

Ach, de daagjes waren weer voorbij, nog een aantal uurtjes rijden. Een afscheidsdiner en een afscheid van iedereen en een fijne herinnering erbij. 

Maar weet je wat zo vreemd was? Alle dames houden erg van handwerken maar wat me opviel: er zijn maar weinig steekjes gemaakt. 

Thuis riep de plicht weer. Centjes verdienen en zo kon ik wel borduren. Verder met de Pronkrol van Jookies. Hanteerbare kleine lapjes.
En er is weer een lapje klaar.

                                 

 Volgende lapje is in de maak.

                         

Gisteren was ook het galgenmaal van het fornuis. Nog één keer een pan met stoofvlees maken. Lamsvlees met Guinness

                

En nu is mijn keuken ontmanteld.

                                 

We krijgen een hele mooie nieuwe. Mag ook wel na 25 jaar. En gek, het gaat je toch aan het hart dat de oude weg is. Een beetje sentimenteel. Maar hoeveel heeft de keuken al niet meegemaakt. Er kwamen mensen via hier naar binnen, deksels van pannen optillend als er iets op het gas stond en zin hadden om te blijven eten, die er niet meer zijn. Een aantal wist wel van onze plannen en dat we er hard voor aan het sparen waren. 
Maar ik verheug me er op. Brood bakken, taarten bakken, en veel koken, heel veel koken met de hoop dat er vaak meegegeten gaat worden.
Nu is het een lekker zooitje, de koelkast in de slaapkamer. Ach een lekker koel wit wijntje of biertje op bed moet toch kunnen?

                                     

zondag 1 februari 2015

Allemaal frotdingetjes

De laatste tijd ben ik echt aan het frotten. Kleine werkjes die nog net niet klaar en af zijn. Het is ook één van mijn zwakke slechte " gewoonte". Net niet afmaken. Waarom niet? Ik zou het echt niet weten. 
Dom. Jazeker. Dus eens in de zoveel tijd dan krijg ik de geest, geef ik mezelf een schop onder mijn zitvlak. En dan is er de kreet: weer iets af. Dus dit zijn de frotjes.

                               

                                             

Een naaldenboekje en een speldenkussentje. Het naaldenboekje is met zijde geborduurd, dat wilde ik eens proberen. Dat is trouwens goed bevallen, zijde borduurt heerlijk. 
Het speldenkussentje was om te ervaren hoe het was om Hardanger borduurwerk te borduren op fijn linnen. Ook dat is goed bevallen.

En in het kader van de Marker Pronkrol is het breien ook klaar en op een lapje vastgenaaid.

                                                

Kortom echt frotwerk, heerlijk.