donderdag 26 januari 2012

Draadjes wirwar



Ra,ra wat nu weer. Ook dit is van zolder gehaald en ga ik nu afmaken. Het heeft alweer lang genoeg in een tas gezeten. Een paar jaar geleden kon ik letterlijk en figuurlijk geen kant meer op en zat ik met mijn beentje omhoog op bed . Het makkelijkste was dan een breiwerk of een borduurwerkje. Quilts maken zou ook wel gaan maar lapjes snijden was geen optie. Dat gaat het fijnst als je erbij staat en dat was nu net het euvel. Lopen en staan was zo langzamerhand een hele pijnlijke onderneming geworden dus als het niet echt nodig was bleef ik lekker waar ik was en dat was op bed (uitzicht op de tuin) ,rugsteun omhoog, voeteneind een klein beetje omhoog en daar zat moeders. Overdag omgeven door handwerken en werkjes, boeken, tijdschriften, laptop voor Dvd's en een blad met thee, koffie, etc, etc. Gezien de omstandigheden niet slecht. Na een operatie en heel veel geduld is het weer goed gekomen en loop ik weer vrolijk rond. Geen ellenlange stukken meer en de rollator gaat nog regelmatig mee als er een hele dag geslenterd gaat worden. Maar zoiets heeft ook weer zijn positieve kanten. Het dient tevens als pakezel en in de trein heb je altijd je eigen stoeltje bij je. Maar ik dwaal af.
Dit is dus een breiwerk en het wordt een plaid uit een boek van Nicky Epstein. Toen ik het zag was het liefde op het eerste gezicht. Heel veel visjes en bolletjes, heel veel draadjes en heel wat telwerk maar ook dit is zo verschrikkelijk leuk om te doen. Ik zit er zelf over te denken als ik hier aan ga werken om weer gewoon op bed te gaan zitten. Zo rollen niet al bolletjes op de grond.

donderdag 19 januari 2012

Het resultaat

Dit is dus het resultaat van heel veel uurtjes knippen en borduren
  

Ik blijf het maar boeiend vinden dat je met een simpele naald en draad eenvoudig geweven
stof helemaal kan veranderen Hier is nog één foto van het omgeslingerd, geborduurd raster
                                                                                                                                                    
Hoeveel meters garen? (Perlé nr. 12)

woensdag 18 januari 2012

Klaar

Er is weer iets af. Het Hardanger kleedje is af en dan moet er geknipt worden. Een beetje eng is het wel

Eigenlijk is het heel eng maar wel leuk om het te doen

Als het klaar is mooi strijken want gewassen is de lap al

En ik ben weer een blij meisje. Een paar jaar geleden ben ik met een breirol begonnen.  Toen was dat een grote hype. Na ettelijke meters is hij in een doos beland op zolder. Maar zo langzamerhand kreeg ik weer zin om eraan te breien. Zoiets kan je net zo lang maken als je wilt, dus het komt nooit af. Die druk heb je dan ook niet (grinnik). Er zijn zoveel leuke ajour, kabel, en siersteken patronen en die wil ik toch wel allemaal maken. En ik kon hem toch maar niet vinden. Ik was al bang dat hij tijdens de interne verhuizing ongewild verdwenen was. Maar gelukkig, manlief kwam bijna huppelend op mij af. Hij had hem gevonden! Ik kan weer nutteloos (hoezo nutteloos) breien. Heerlijk gewoon. Prachtige mooie patroontjes breien. Meter na meter.

 

donderdag 12 januari 2012

Zo kan het ook

Zuslief stuurde mij wat foto's door om te laten zien hoe je op een andere manier een trui kan maken. Zo schattig.




zaterdag 7 januari 2012

De volgende

Nu het kasteel af is ben ik iets kleins aan het afmaken. Een hoesje voor een houten garenkaartje. Dit had ik verleden jaar in Parijs op de beurs gekocht.
Het borduurwerk is wel af maar het in elkaar zetten moet nog gebeuren. Nu is het pakketje in het Frans en dat is toch wel lastig. Maar ach, tot nu toe lukt het aardig. Een beetje naar eigen inzicht vouwen en plakken. Zo wordt het een leuk hebbedingetje
Dochterlief is ook heel goed bezig. Geheel autodidactisch heeft ze het haken ontdekt en ze is niet meer te stoppen. Dit heeft ze al gemaakt

Zo zet ze de traditie voort. Haar overgrootmoeder zou trots op haar zijn geweest. 
Nu was nichtlief deze week een dagje bij ons. Zij is de dochter van zuslief waar ik op 18 november 2011 een verhaaltje van liet zien. Ook daar valt de appel niet ver van de boom. Ze wilde ook wel leren haken
                                             
En dat kan natuurlijk, hoe meer zielen, hoe meer vreugd. Het is niet gelukt, het broddeltje hebben we maar weer uitgetrokken. Maar ach meissie, ook jouw moeder kreeg de smaak te pakken. Het kan best zijn dat je ook erfelijk bent belast en dan komt het er toch vroeg of laat uit.

woensdag 4 januari 2012

Daar ben ik weer

Als eerste wil ik natuurlijk iedereen het beste wensen voor 2012. Het is lang geleden dat ik wat geschreven heb. Maar ik had ook niets te melden. Ja wel over het fantastisch weekendje dat we met de liefhebbende broers en zussen van manlief plus aanhang hebben doorgebracht in een vakantiehuisje om te vieren dat hij (is de oudste) 65 was geworden.




Ook had ik kunnen schrijven over de collectebus die de familie rond is gegaan

Ook had ik kunnen vertellen over de cup-cakes die schoondochterlief1 had gemaakt voor manlief .


Ook had ik kunnen vermelden dat mevr. de Haan op de dag van Kerstavond haar eerste ei had gelegd en dat de hele omgeving het moest weten. Ondertussen is mevr. Hen ook begonnen met eitjes leggen. Deze zijn een stuk kleiner en zij maakt er niet zoveel heisa van. Mevr. Kip is nog niet zo ver.                  


Ook had ik kunnen schrijven over het concert van Moya Bremnnan in Rotterdam. Na het concert  heeft dochterlief een aardig tijdje met haar kunnen praten.  We hebben zelfs kennis gemaakt met haar man. Wat een lief mens is het toch.

Ook had ik kunnen schrijven over de eerste kerstboom die de Kerst niet gehaald heeft omdat bijna alle naalden onder de kerstboom lagen in plaats van eraan. En dat de tweede kerstboom ruisend en rinkelend horizontaal in de kamer ging liggen. Daardoor ben ik 's middags een gedeelte van mijn kerstgratificatie gaan omzetten in nieuwe ballen   

Maar dat heb ik niet gedaan. Deze blog gaat immers hoofdzakelijk over handwerken en daar kon ik weinig over vermelding. Tot vandaag dan. Er is weer iets af. En wel dit:
Wat ben ik blij dat het klaar is. En eerlijk gezegd heb ik ik me er behoorlijk op verkeken op de hoeveelheid werk. Op naar het volgende.