Kneuterigheid

                            

Dit is zo lekker! En zo winters. Het staat nu nog te pruttelen en het is koolraap met aardappelen, peer en appel. En slavinken. Voor mij is dit HET wintergevoel. Nog twee nachtjes slapen en dan hebben we alweer de korste dag (en dus de langste nacht) . 

Het huisje ziet er nu zo uit.

                            

En van binnen zo.

                                               

De foto's zijn wat donker maar dat hoort een beetje zo. Het is gewoon kneuterig en daar houden wij heel erg van.

Ook bij deze dagen hoort de voorbereidingen voor de Kersttulbanden. Verleden jaar waren diverse liefhebbende kinderen teleurgesteld. Maar toen was de oven kapot, helaas. Nu moet ik er dus weer aan geloven.

                                

De ingredienten staan alweer in de week en dit weekend wordt er gebakken.

En 's avonds zit ik in stijl, want het borduurwerk past er helemaal bij, te borduren. 

                    

                                     

Rustigjes aan borduur ik verder en ik wil ook dit achter elkaar afmaken. Alleen is dit geen werkje voor op mijn werk. Maar ook daar heb ik wat op gevonden, en in de sfeer van deze tijd.

                          

Hardanger, kruissteekjes en kraaltjes. Afwisseling genoeg

Gevonden

Loop je in het tuincentrum voor een kerstboom kom je dit tegen.

                             

Een schap vol met klosjes bandjes en kantjes. Deze mochten mee naar huis en en passant ging er ook nog een kerstboom mee.

Toch nog wat blokken van Sarah Morrell in elkaar gezet

                             

                             

In deze toestand moet dit blok nog in elkaar. Ik dacht dat er al een foto van was toen hij af was en is dus keurig netjes opgeruimd. Maar met een beetje verbeelding weet men hoe het uiteindelijke resultaat is.

Maar ik heb eigenlijk niet zo zin in patchen. Dus maar weer op zoek naar iets wat nog af moet. En ineens wist ik het, maar waar o waar lag het. En in een kastje lag gelukkig alles bij elkaar.

                                     

Deze afbeelding deed me zo erg denken aan een plaat die we op de lagere school hadden gehad en die ik stiekempjes toch wel heel erg mooi vond. Die hele sfeer zat dus ook in dit borduurpakket.

                                     

Zover was ik al gevorderd. Het is niet zomaar een werkje om mee te nemen. Zeven kruisjes op een centimeter, twee draads splijtgaren en vaak twee kleuren bij elkaar. Ook halve kruisjes maar dan met twee of drie draadjes. Het is lastig te borduren. Wat klaar is trekt een beetje scheef en het bobbelt een beetje. En toch ga ik het afmaken. Het zal wel goed komen. En ook niet onbelangrijk: eerlijk gezegd past het wel bij de nieuwe meubels.

Nu maar kijken of ik het achter elkaar af kan maken

Bijna af, nog lang niet af en af

Heugelijk nieuws! We hebben van de week onze kasten gekregen. Ineens waren ze gearriveerd. En toen stonden ze woensdagochtend om 7.00 uur op de stoep. In eerste instantie dachten we dat het 's avonds zou zijn. Maar nee, echt 's morgens. En men moest nog uit Putten komen ook. Dus toen ik uit mijn werk kwam stonden ze al netjes op hun plaats.

                         

Dit is de grote. T.v netjes weggewerkt. Kijken doen we amper en het is nu niet het mooiste item in huis. Tenminste dat vinden wij

                                       

En dit is dus de kleine. Hierin gaat het eetservies. En ook daarin ben ik een verzamelaarster. Mens, wat een spullen vergaart men toch in de loop der tijd. En ik kan er toch zo moeilijk afstand van doen.

Nu nog alleen de gordijnen maar de stof wordt pas eind januari geleverd. Men is wat voorzichtig geworden met voorraden. Ach we hebben al zolang in een onaffe kamer gezeten dan kan dat er ook nog wel bij.

Deze week is dochterlief een avondje komen borduren. Heel trouw werkt ze aan haar gigantische grote lap. Zo nu en dan een zijsprongetje naar iets kleiners, zo'n grote lap is niet altijd praktisch om mee te nemen. En aangezien ze ( net als ik) overal wil en kan frotten zijn handzamere lappen dan wat makkelijker.

                  

Nog anderhalf patroonblad en dan is ze op de helft. Dus nog 3 jaar te gaan want ze is er nu 3 jaar mee bezig. In het echt zijn de kleuren veel mooier en er zitten ook glinstertjes in. Er worden aardig wat steekjes verwerkt met Kreinik garen.

Maar mijn merklap is af.

                        

Ik heb mijn eigen naam erin geborduurd i.p.v. oorspronkelijke naam. Tenslotte heb ik hem gemaakt. Maar ik vind het prachtig dat de oorspronkelijke borduurster (HG Meijer) zo'n mooie lap heeft nagelaten zodat wij er weer van kunnen genieten (en na-apen). 

Vanavond ga ik maar weer een blok afmaken van de Morrell quilt. 

                                   

Morgen of overmorgen maar eens kijken of er nog meer onafgemaakte projecten tevoorschijn komen.

Updatetje

Ik borduur en ik borduur en borduur. Zo nu en dan werk ik ook nog en poog iets te doen aan mijn huiswerk Frans. 

Dus als je veel borduurt is er niet veel te melden. Hooguit dat het af is of bijna af.

Dit zijn de resultaten

                              

                                     Nog een receptenmap.

En

                     

                                               de merklap. 

Dit schiet ook al op

Het werd tijd.

Zo, dat is een tijd geleden zeg. Niet dat ik niets te melden had, ook niet dat ik geen tijd of zin had. Dus ik weet niet waarom. 

Maar allereerst een foto van de gordijnen met de franje en de balletjes. Dit voor degenen die een beetje nieuwsgierig waren. De foto is niet van de beste kwaliteit maar het gaat tenslotte om het idee.

                   

We zitten nog steeds met smart op de rest van de nieuwe meubels te wachten. A.s. vrijdag komt het salontafeltje. Tenminste als er weer niet ergens een staking is. Nieuwe gordijnen zijn uitgezocht.

En stilgezeten heb ik niet. Het tasje is klaar. Hij is in elkaar gezet met het kleine machientje.

                   

Het ging vrij makkelijk.

                   

                                               De voorkant

                   

                                             De achterkant.

Het bloempje links onder stond niet op het patroon. Het was een noodgreepje. Moet je ook maar geen glaasje port drinken als je borduurt. Juist ja, er viel een druppeltje van mijn glas en dat ging er dus niet uit. 

Zo ben ik ook constant boven aan het opruimen. Eigenlijk heb ik te veel spulletjes, boeken, tijdschriften en lappen. Ik kan er maar niet aan toe komen om dingen weg te doen. Komt wel een keertje maar nu nog niet. 

En toen kwam ik een vakantieborduurtje tegen. Nog gekocht in Orléans. En dan is die voorraad lappen toch wel weer erg fijn. Want ik had ineens een idee wat ik ermee moest doen. Een omslag voor een map met recepten. Tijdens het naaien ging ik weer heel even terug in de tijd. Een omslag voor de Bijbel werd door mij gemaakt. Dat was toen nog. Mijn moeder leerde me hoe je dat moest doen. Leuke herinneringen zijn dat.

                           

Met dit stapeltje kwam ik beneden. En na een uurtje of wat naaien is dit het resultaat.

                            

De geborduurde labeltjes gaan op waszakken die nog genaaid moeten worden. Dus dan zijn er nu weer lappen minder en de borduurtjes hebben een leuk plekje gekregen.

En we hebben een loge. 

                 

Dit is Joppe. De hond van dochterlief. Waar wij zijn is hij ook.

Zo zit ik te borduren.

                 

Joppe ligt naast mijn stoel. Adele vindt het maar zo-zo. Het is maar goed dat de dames Coq au Vin een eigen huisje hebben, anders zaten ze er ook bij.

Spannend

Eindelijk! Morgen krijgen we de helft van de nieuwe meubels. Kunnen we weer normaal aan tafel zitten.  De vakantie foto's zijn nog steeds niet uitgezocht. Op bed zitten met een laptop is nu niet het meest confortabele, dus dat heb ik maar even uitgesteld. 

Ondertussen borduur ik gestaag dooraan het tasje. Eerlijk gezegd kan ik niet stoppen. En dat hoeft ook niet, dus daarom ga ik gewoon door.

De onderkant van de voorkant is klaar.

En deze roos is er een van de drie die op de achterkant zitten.

Klaar af

Dit is klaar.

Dit ligt klaar.

Beginnen maar.

Dat dacht ik dus. Ik had al een sterk gevoel dat de maat van de mallen niet klopte. Na tig keer het patroon te hebben doorgelezen of er iets stond van vergroten toch maar voorbereidt zoals het aangegeven werd. Had ik nu maar naar mijn gevoel geluisterd dan had ik nu geen verknipt lapje gehad. Na al die jaren nog steeds niet geleerd. Het klopte dus inderdaad niet. Wat nu, geen stof genoeg. Gelukkig, een moderne meid is op de toekomst voorbereid. Op naar de voorraad. En jawel, een mooie lap, 16 draad op een cm. Maar te wit. Dus hup, in de thee ermee. Werd te geel. Dan maar in de koffie. Ik ben tevree. En nu maar aan de slag.

Vervolg reis Parijs en Corsica

Na 3 nachtjes Parijs gingen manlief en ik met de TGV richting Marseille. Binnen 3 1/2 uur ben je er. Bij de haven hebben we een paar uurtjes moeten wachten om in te schepen. We hadden nog wel naar de Kathedraal  kunnen gaan maar de daagjes Parijs waren best wel vermoeiend geweest. Dus als we ooit weer in Marseille zijn gaan we er echt naar toe. 

Na een eenvoudige maaltijd,

Maar wel een lekkere zijn we maar in de hal gaan zitten.

                                            

Om 18.00 konden we de boot op. Mensen wat een zooitje ongeregeld. 

                            

Een looppad naast de vrachtwagens die intussen vastgesjord werden. Vlak voor je voeten werden kabels weggetrokken. Verder moest je het maar uitzoeken. Lift was zoek, enz, enz. Heel wat anders als met de Ferry naar Engeland. 

De haven uitvaren was prachtig.

                                     

                                     

                                     

Wat wel gezegd mag worden was het eten op de boot erg goed. En we hebben voor niets ons wijntje gedronken. Ook in het restaurant was het een zooitje wat bediening betreft. We hadden al tijdens het boeken de maaltijden op de boot geboekt. Bij het afrekenen van de wijn werd alles aangeslagen. Dit tot 2x toe. Toen wist men het helemaal niet meer. Degene achter de kassa was het zo zat dat we niets hoefden te betalen. Ach ja zo gaat dat. 

's Morgens om 7.00 uur, na goed slapen, voeren we de haven van Ajaccio binnen. 

Na een wat geordende afstap van de boot, (we hadden intussen een lift gevonden) richting treinstation.

Nog een tussendoortje

Ik kan het niet laten om weer wat te melden. Allereerst zou ik wel eens willen weten wat katten toch bezielt om midden op borduur/quiltwerken te gaan liggen. In dit huis zijn ze niet bekend met handwerken, maar zie.

                                          

Daarna is hij zich uitgebreid gaan poetsen en dan vind ik het zo zielig om hem eraf te halen.

En toen kreeg ik toch zo'n zin om aan iets te gaan beginnen wat in Compiègne is aangeschaft. Fout, fout, ik weet het. " Weer een project erbij "hoor ik al denken. Klopt helemaal, en toch ga ik weer lekker overstag.

Het is erg Frans, rood DMC 816, stof 11 draadjes op een centimeter, 1 kruisje over 1 draadje. En ik kan het nog steeds zonder vergrootglas. 

                                                                     

Tussendoortje

Omdat we (ik) nog steeds vakantie hebben zijn we nu hier geweest.

                                  

                                       De Quilthoeve in Naaldwijk.

En dan doe je de deur open en wie zit daar? Tammy. Gezellig weer bij gekletst, we hadden elkaar ook zoooo lang niet gezien.

Maar wat een leuke winkel is dat. Het assortiment is net weer even anders dan bij Petra Prins.

 

    En er is ook borduurmateriaal.

    En heel veel bandjes en kantjes

Dit is mijn buit. De winter kan beginnen. Lapjes voor quilts. Die in de maak zijn.

Parijs

Op 1 september zijn we dus begonnen aan ons reisje Frankrijk

                           

Dit was al een hele belevenis. Voor het eerst in de Thalys. Al snel werd er een borduurtje gepakt. Als eerste moest de boekenlegger er aan geloven.

                           

Maar wat ben je snel in Parijs! De uurtjes vlogen om. Nu reis ik heel erg graag. Vaak kan het niet lang genoeg duren.

                            

Om naar Marseille te gaan moesten we in Parijs Gare du Nord overstappen, want verder ging de trein niet. We hebben er maar een ruime overstap van gemaakt, 3 nachtjes lang. Dus hup (met zware koffer maar met 4 wieltjes en rollator) de Metro in richting hotel. Ook heel erg nieuw voor ons. Maar wat men ook zegt van Parijzenaren, dat gaat bij ons niet op. Wat een hulp kreeg ik. Menig keer werd de rollator uit mijn handen gehaald en op de plek onder of boven de trap gezet. Zo kon ik me heel goed concentreren op het traplopen. 

Het hotel was prima en dit was het uitzicht.

                             

Elke keer verbaas ik me er over hoe men met zijn auto omgaat. Bij het parkeren is er geen speld meer tussen te krijgen en toch krijgt men hem er weer uit. 

De volgende dag hebben we de Notre Dame bezocht.

 

Een prachtige kerk, ook van binnen

                                                        

                                        

                                                               Er hingen 4 van deze tapijten.

Daarna zijn we de omgeving gaan verkennen.

Heel even lijkt dit op Utrecht aan de gracht maar dit is toch echt Parijs.

Een smetje op die dag is dat manlief zijn portemonnee is kwijtgeraakt. Gelukkig hebben we het heel snel ontdekt. Gelijk alle pasjes geblokkeerd. We hopen dat de 30 euro die er in zat een goede bestemming heeft gekregen. 

De volgende dag naar de Eiffeltoren. 

                                                 

                                                          Het is net kantwerk.

Ook hier deed de rollator goed werk. We werden uit de lange rij wachtenden geplukt en naar voren gehaald. Echt, alles wordt stilgezet zodat wij voor en door konden gaan. Hekken en afzettingen werden verplaatst. Het werd bijna gênant. 

Eenmaal boven zie je deze bekende plaatjes, maar het is adembenemend.

                                                         

                                      

En toen waren de daagjes Parijs alweer om. Manlief wil zeker nog een keertje terug.

Op handwerk gebied wordt het in Frankrijk jammer genoeg ook steeds minder. Boeken en tijdschriften zijn moeilijker te vinden.

Dit is de buit. 

Het boekje Poules et poulettes was in de uitverkoop. Helemaal 3 euro, dat kan je toch niet laten liggen?  Leuk voor kleine projectjes