dinsdag 28 maart 2017

Stilstaan was achteruitgaan maar........

Wat kan ik toch genieten als de winter weer voorbij is.
Langere dagen. Een roodborstje die het hoogste lied heeft in het topje van onze hoogste boom. De verschillende kleuren groen die weer te voorschijn komen en de bloemen die weer gaan bloeien.
En alweer is hier onze pruimenboom.


                                  

                                                                                      

Heel voorzichtig wordt hij wit maar dikke hommels vliegen al af en aan. 

En dan twee dagen tuincentrum. Wat de één niet heeft heeft de ander wel. En we vinden het een gezellig uitje. In onze eigen woonplaats kennen we het wel maar je kan er zo heerlijk buiten zitten met iets lekkers. Het geeft vakantie gevoel. En de buit was dit.

                                        

Kievitseitjes, zo mooi vind ik ze. En zo knap. Allemaal vierkantjes als tekening.

                                         

Afgelopen jaar waren we al op zoek geweest naar een vuurkorf met een gaasdeksel. Ze waren er niet en gisteren ook niet. 
Ach een ritje naar Intratuin in Elst is met dit weer ook geen opgave. We waren er nog nooit geweest.
Ook daar kan je gezellig zitten om wat te gebruiken.

               

                                                                         


                                                                              

Dit is allemaal binnen. Maar dat sfeertje.... Ik vermoed dat deze Intratuin om een oude boerderij is gebouwd en dat ze elementen hebben bewaard. 

En daar hadden ze wat we graag wilde hebben.

                                        

Manlief kan veilig pyromaantje spelen

Vandaag was het toch ook wel dag met een verdrietig randje.
Hier vierde vijf jaar geleden mijn broertje niet wetende zijn laatste verjaardag.

                                      

Vandaag zou hij zestig geworden zijn.

En daarna werd onze familie nog kleiner. Tot verleden week.

                                                          

Zoonlief1 en zijn lief kwamen langs om te vragen of ik sokken wil gaan breien. Natuurlijk wil ik dat! 
Zo moet het zijn. Na afscheid een nieuw iemand verwelkomen. Er is weer toekomst.

Dus nu heel snel mijn vest afbreien.

                                    

Op naar de nieuwe uitdaging. Babyspulletjes maken.

maandag 20 maart 2017

Een druk weekendje

En zo zit je in Leeuwarden en daarna in Tilburg. Wel een tussenstop in ons eigen huisje waar een kip en kat wachten om verzorgd te worden. En natuurlijk ons eigen bedje. 

In Leeuwarden werd de verjaardag van mijn vriendin gevierd met een High Tea in Post Plaza. 

                                   

Voorheen was het het Postkantoor. Wat een mooi gebouw van binnen en wat een leuke bestemming heeft het gekregen. Een brasserie waar het goed toeven is met drank en spijs.


                                                   

Het plafond is zo ontzettend mooi

                                                                                

En de High Tea was uitstekend. 


                                                                            

Liters thee en lekkere hapjes. De middag was zo om.

De volgende dag naar Tilburg. Naar:

                                          

Ook alweer zo'n mooi gebouw. En toch wel apart dat je weet dat zoonlief2 daar gewerkt heeft en dat de hal nu een heel andere functie heeft gekregen.
Saampjes met dochterlief. En het was rustig, niet te maar gezellig. En daar werd dochterlief heel blij van. Want wolletjes en kleurtjes daar worden we beiden blij van. Vooral zachte wolletjes.

Kortom het was een geslaagd weekend en dit is mijn buit.

                                                            

De kosjes garen zijn voor dit. 

                                       

Mini varkentjes. Breien op nld. 0,8. Ik ben benieuwd. 

donderdag 16 maart 2017

Voorjaar

Als de dagen weer gaan lengen en 's morgens je weer een merel hoort fluiten. En als de zon schijnt een vlinder aan het zonnen is.

                                                 

Dan weet je: er komen betere tijden.
Het gaat dan ook kriebelen en er moet van alles gebeuren. Een rudimentaire nestdrang?
Dus op naar Ikea. Kratten halen. Ook voor dochterlief. Die moest nog grotere kratten hebben. En nu we toch gingen. 
Maar hoe doe je dat nu met een rolstoel en een winkelwagen vol met krat, lamp en kruk. Nu gewoon zo.

                                    

Treintje spelen. Kinderen zetten stoelen achter elkaar en ouderen doen het zo.

Haken is op dit moment nog steeds favoriet.
Ik weet het, volgens mij haakt heel Nederland Pieter Rabbit, maar het is zo leuk. Best wel pittig, vooral Moeder de Gans. 

                                     

Ik blijf het knap vinden dat er iemand is die dat helemaal uitdokkert en het ook nog opschrijft. Zo kunnen we er allemaal van genieten. 

Ik maak ze nu van Trollenwol Supersoft met haaknaald 2. Zo worden ze niet gigantisch groot. En het haakt zo lekker. En er zijn vele kleurtjes. Vandaar die kratten.

Tot nu toe is dit het resultaat van al het haken

                                       

Maar met dit mooie weer moet er wel geprofiteerd worden. En zie, het eerste biertje op een terras bij de Posbank.

                                                       

Heerlijk van de zon genieten. Ook nog naar de schaapskudde geweest, lammetjes kijken.

                                             

Als dit geen voorjaar is dan weet ik het niet meer.

maandag 6 maart 2017

Nu dus de kraaltjes

Nu ga ik het wel over kraaltjes hebben.
Nog wel eerst een foto van Moeder de Gans.

                                                     

Maar dus nu de kraaltjes.
Dit keer met kraaltjes borduren. Er lag boven nog een pakketje vanuit Engeland. Geen groot project, mooi genoeg om het in de afgelopen weken te maken.

                                        

Het pakketje zelf was al een lust voor het oog. Eigenlijk zonde om te gaan beginnen. 
Omdat de kraaltjes op niet aftelbare stof werden genaaid maar wel volgens een telpatroon werd gewerkt moest er eerst een lapje aftelbare stof op eigenlijke ondergrond geregen worden. Dan kan er volgens patroon gewerkt worden.


                                                                                 

Met rijtje voor rijtje kwam de vogel te voor schijn. Soms was het lastig om het goede gaatje voor de volgende kraal te vinden. 
Nadat alle kraaltjes volgens patroon verwerkt waren was de vogel dus klaar. 

                                                     

En dan begint het leuke werk! Draadjes peuteren. Alle draden van het witte lapje moeten weg. En laat ik peuteren nu leuk vinden! Eerlijk gezegd sta ik er een beetje in de familie om bekend

                                                     

Zo ziet het lapje er nu uit. Het moet nog een bestemming krijgen maar dat komt nog wel.

Maar we zijn er nog niet. Nog meer kraaltjes. 
Er lag boven ook nog een klosje geregen kraaltjes garen met een beginnetje van breiwerk op dunne naaldjes. Alleen was het niet naar mijn zin. Niet mooi genoeg, toch te dikke naaldjes gebruikt. Jammer genoeg ook geen foto gemaakt voordat ik het ging uithalen. En dat ging niet makkelijk met al die meegebreide kraaltjes.
Na lang aarzelen dunnere breinaalden besteld, nr. 1. Ze waren best aan de prijs. Nu is dat niet erg als ze maar fijn breien en niet van die wiebelnaalden zijn waar je geen houvast aan hebt. 
In afwachting van de post alvast weer geregen. En niet vergeten om alle rijen 2x te doen. Tasje heeft nml. een voor- en achterkant.

                                                      

Ik ben heel erg blij met de naaldjes. Ze voldoen uitstekend.  En nu werd het wel mooi.

                                     

Met heel veel plezier geregen en gebreid.  Na het hele patroon afgewerkt te hebben blocken. 

                                                     

Nu ligt het te wachten op de voering. Helaas, dat ligt boven. Manlief wil heel veel voor mij halen maar om een stukje voering uit mijn voorraad te laten zoeken wil ik hem niet aandoen. Er zijn grenzen. 

                                                     

Zo moet het er uit gaan zien. En het is zeker niet het laatste tasje wat ik zal maken. 

zaterdag 4 maart 2017

Ouderwetse chaos

Laten we het eens over kraaltjes hebben. Tenminste dat was de bedoeling. Ik ben er leuk mee bezig geweest.

                                     
 
Maar met het zoeken op internet kom je weer heel veel andere leuke dingen tegen. Helllup!! En dan komt het voorjaar er nog bij al is die in de lucht ver te zoeken maar in de tuin heel voorzichtig, in mijn hoofd heel erg. Complete hyperactiviteit en chaos wat frotten betreft.

                                                  

                                                        ( alleen de chocolade klopt niet)
  
Wat een leuke en mooie ideeën komen langs. En dan die kleurtjes. Weg met grauwheid en donker.
En dan kom je dit tegen.

                                                              

PIETER RABBIT. Ohhh, wil ik hebben, wil ik hebben. Op naar de breiwinkel. Rolstoel door manlief in auto gehezen en op pad. Oeps, winkel dicht: Carnaval. Als noorderling wen je er nooit aan. Het is niet meer zo erg als veertig jaar geleden. Toen moest er wel eens heel erg geinproviseerd worden omdat echt alle winkels potdicht waren en daar had ik niet bij stil gestaan. Nu kunnen we gewoon eten, Appie is open. 
Dan maar via internet bestellen met pakketjes erbij. Volgende dag al in huis.

                                             

 
Hyper, kriebel, hyper, kriebel, het lost elkaar af. Nee Toos eerst de kraaltjes afmaken, wees nu verstandig. En dit keer was ik verstandig.

Pieter en Moeder worden gehaakt met Stoned Washed XL van Scheepjeswol. Een voor mij een heel dik garen. Mijn handen moeten er erg aan wennen maar daar heb ik een oplossing voor gevonden, hi, hi
Pieter was snel klaar.

                                                      

Alleen dat inelkaar zetten. Wat een zwaar karwei. Het haken gebeurd vrij strak, hoe kom je er in vredesnaam met een naald erdoor. Nu met dit apparaat:

                                    

Een tangetje nu omgedoopt in een naaldentrekker. En het werkt.

Daarna Moeder de Gans, dat was een klein drama. Ze werd een verdraaide gans. Beetje geklungel met het patroon. Jammer genoeg geen foto van gemaakt, als iets fout is ben ik heel rigoureus. Uittrekken of uithalen die handel, en wel zo snel mogelijk. Maar het is goed gekomen. Lijf en leden zijn recht.

                                    

Maar even over mijn handen. Ik werk, en dat is bekend, met zo dun mogelijk materiaal. Om het vol te houden met de dikke wol moet ik dus afwisselend iets duns en kleins pakken. En laat ik nu dit tegenkomen.

                                      

Ik ben niet zo van de amigurimis maar zoiets kleins is wel leuk.
Nu is dus de tafel één chaos van draadjes en naalden, en ik heb het zo naar m'n zin

                                      

Gebakje is bijna klaar en Moeder de Gans ook. In het boekje staan nog babygansjes en konijntjes. Dus nog zat te doen.