zondag 18 mei 2014

Geen echte nieuwtjes

Nee, er zijn geen echte nieuwtjes. Het is genieten van het mooie weer na afgelopen week. Zo Nederlands, een week geleden leek het wel najaar en eerlijk gezegd stond ik regelmatig te rillen van de kou. 
Maar we hebben er iets gezelligs van gemaakt. Schoondochterlief-2 zou verjaren ( wat een ouderwets woord) en had het plan opgevat om met haar ouders en haar schoonouders er een leuk weekend van te maken. Gelukkig mocht zoonlief- 2 ook meedoen. En het werd een geslaagd weekend. Zaterdag naar de Expo in Amsterdam om op de valreep nog de tentoonstelling van de Titanic te zien. 

                            

En dat hadden een heleboel andere mensen ook bedacht. Maar wat wil je ook met het weer. 
Het was een indrukwekkende beleving. In feite maakte je de reis zelf mee. Hier is een hele korte inpressie.
                    
                      
Dit was een eerste klas dek. Bij mij kwam de sfeer van een Engels hotel gelijk weer naar boven

                      
En dan de bedden derde klas: een stapel bed en een deken met een logo. Zo anders de eerste klas hut.

                       


Een heel apart gevoel heb ik altijd bij gebruiksvoorwerpen. Wie heeft hier in de spiegel gekeken en wie heeft met de borstel 100x haar haar geborsteld. Het zijn getuigen maar kunnen niets vertellen.
Bizar allemaal. 

Als afsluiting van het dagje uit zijn we gezellig met z'n zessen uit eten geweest bij

                          
Hmmm, het had slechter gekund.

Maar ik borduur nog steeds aan de Whitework Sampler. Drie vijfde is af. 

                        

Het verveeld totaal niet. Eigenlijk droom ik ervan om zo'n rand te gebruiken voor een tafelkleed. En dan je mooie servies erop. Een aantal gezellige en goede eters. Maar dan komt het doemsenario op van rode wijn en/of tomatensaus. Doe maar niet.     

woensdag 7 mei 2014

Weet je, mijn nichtje zal blij zijn

Ik heb een nichtjelief en zij had vorig jaar in het voorjaar (dus 2013) de wens geuit dat het toch maar weer snel Kerstmis zou zijn. Ik kan me er iets bij voorstellen aangezien we allemaal weten hoe het voorjaar 2013 verliep wat weer en temperatuur betreft. En op een of andere manier wordt je toch meegezogen in die wens. Nu mogen we heel blij zijn met dit voorjaar! En ik  ben er ook heel erg blij mee. Tijdens mijn werk geniet ik nog steeds van de vogels in de morgen. Ik houd de tijd bij als ze beginnen met fluiten. Nog een hele ruime maand en dan is het weer voorbij. In de vroege morgen heel even op het balkon te staan om daar van te genieten. Waarom denk ik er nu pas aan om daar eens een foto van te nemen? Elke dag ziet de lucht er anders uit. Als ik dan op het balkon sta en een stukje omgeving in mij opneem waar ik de afgelopen 36 jaar heb geleefd. De kerktoren te zien staan die bij mijn parochie staat. En ik ben niet eens Katholiek. Dit voorjaar( 2014) kan voor mij niet meer stuk.  En als ik op dat balkon sta ligt er links van mij op een  balkon een hond. Ze heeft een uiterlijk van een ras waar ik niet zo blij  mee ben. Maar we kijken elkaar aan en op een of andere manier heb ik het idee dat we elkaar wel begrijpen zo in de vroege morgen. 
Maar ik dwaal af. Deze maand heb ik heel veel ingevallen. Vakantie en uitval van een zieke collega. En als het kan dan kom ik werken. Daar is niets mis mee. Maar daardoor heb ik niet de rust en de tijd gevonden om de omslagdoek met de schapen te zigzaggen en door midden te knippen. Zo komen we weer terug op het Kerstgevoel van mijn nichtlief. Ik heb de Kerstharten afgemaakt. Kijk maar.

Het Hardanger borduurwerk ga ik steeds leuker vinden. Tellen, borduren, knippen, borduren, het blijft spannend. Want o wee, als er teveel wordt weggeknipt. Een uitdaging als het niet goed gaat.
Maar een ding is zeker : nichtlief, voor Kerst 2014 zijn wij klaar. 

                        
                                                    Dit is de leukste.


                       
                                                    De lastigste

                       
                                                       De mooiste.   

donderdag 1 mei 2014

Ik ben er gelukkig nog

Hoe ouder je wordt hoe sneller de tijd gaat. Dat hoor ik mijn moeder nog zeggen. En ze had gelijk. Voordat je het weet is er alweer een maand voorbij. Maar ik heb het dan ook heel erg druk gehad. Met borduren wel te verstaan. Tijdens het maken van de Marker borduuurtjes kwam in mijn hoofd the English whitework sampler steeds meer naar voren en dan gaat het broeien. 
                              
Materiaal had ik al in huis dus er kon gelijk worden begonnen. En toen kon ik niet meer stoppen.
                 

                 

                 

                 

                 

                              
Elk vrij momentje ben ik ermee bezig. Twee-vijfde is al klaar. En het is een ramp als je met draadjes wegknippen de verkeerde pakt. Ook dat is al gebeurd en toen kwam er wel een klein vloekje.
Het wordt geborduurd op 16 draads linnen. Het fijne borduren is voor mij nog steeds favoriet. Ik hoop ook maar dat ik dat nog heeeeeeel lang kan doen.

Afgelopen dinsdag stond er in het Brabants Dagblad een artikel over nachtdienst.


En men pleitte voor een Nacht van de Arbeid. Daar werd ik wel blij van. Nachtdiensten worden door buitenstaanders niet altijd als een volledige werkdag gezien. Op de vraag tot hoelang ik slaap overdag kijkt men raar op als ik zeg: nou, tot een uur of half zes. En dat je 's morgens voordat je gaat slapen een wijntje of een portje neemt is wel heel raar. Dat doe je toch niet zo vroeg? Eh nee, maar voor mij is het avond en ik ga gewoon acht uur slapen. Dan zie je dat er na gedacht wordt en dan komt men tot de conclussie dat dat waar is. Ik moet er altijd om lachen. Maar in mijn nachtdienst kan ik nog steeds frotten. Het wordt al wel minder. Ik ga duidelijk merken dat de veranderingen in de zorg nu zichtbaar worden. Of het allemaal zo gunstig en geld besparend is daar heb ik zo mijn twijfels over. Maar ook hier is het zo: de tijd zal het leren.
En zo zijn de schaapjes allemaal gebreid. De halsrand is ook klaar.

                        

En nu komt het spannende. Eerst afzigzaggen en dan door het midden knippen. Daarna een heleboel steken opnemen om de rand verder af te maken. Ik heb het op de Noorse manier nog nooit gedaan, ben benieuwd.