Zoals gisteravond. En dat heeft een voorgeschiedenis. Heeeeel lang geleden, toen we nog jong waren en mijn moeder jonger was als ik nu ben, kwam mijn broertjelief met een cassettebandje thuis van ene Mike Oldfield. Dit vinden jullie toch niet mooi: zei broerlief. Maar ik vond het wel mooi. Zelfs zo mooi dat mijn beide zoonslief er ook mee besmet zijn. Het was bijna een onderdeel van hun opvoeding. Tubelar Bells I en II zijn dan ook grijs gedraaid. In de loop der jaren zijn er nog diverse Bells bij gekomen en ook andere titels. En toen kwam zaterdag j.l. zoonlief2 met de vraag of ik maandag mee ging naar Utrecht. Op het carillon van de Dom werd Tubelar Bells I en II gespeeld.
Natuurlijk ben ik dat gaan doen. Dus zoonlief uit het westen en ik uit het zuiden op naar Utrecht. En we hebben er geen spijt van gehad. Het concert werd uitgevoerd door een beiaardierster en twee pianisten en pianistes. De laatsten werden geholpen met versterkers.
Aan deze kant was het geluid minder mooi, maar je kon er wel zitten en wat gebruiken.
Hier was het geluid goed. Alleen reed er zo nu en dan een pizza koerier erdoor heen.
Hoi Toos, wat leuk zeg. Mike Oldfield, da's heel lang geleden! Nu is hij een tijdje producer geweest van Katie Melua als ik me niet vergis. Heerlijk op het terras, wat een leuke variatie!
BeantwoordenVerwijderenJe lapjes zijn ook mooi...