Het is ook weer een poosje geleden dat ik wat geschreven heb. De laatste weken vielen erg tegen wat betreft mijn enkel. De genezing stagneert, het gaat niet zo vlot als zou moeten. De klachten lijken op p.d. Heel langzaam gaat het beter maar onder ons gezegd ben ik het spuug zat.
Dus ik maak nog gebruik van een
(plaatje van internet geplukt)
Ach in Holten zullen er ook wel rolstoelen zijn, toch. Toen ik mijn enkel 19 jaar geleden had gebroken zaten we voor het zelfde probleem. Waar laten we de bagage als de rolstoel meegaat of waar laten we de rolstoel als de bagage meegaat. Geen probleem. Thuiszorgorganisatie in Holten gebeld: natuurlijk mevrouw, we zetten een rolstoel voor u klaar.
Gaan we dus nu ook doen. Thuiszorgorganisatie in Holten gebeld: probleem mevrouw, dat gaat niet meer i.v.m. de verzekering. Het moet nu geregeld worden via de instantie waar u u rolstoel geleend heeft. Dus gebeld. Nooit van gehoord mevr. , misschien kunt u beter bellen naar... Je raadt het al, anderhalf uur verder was de gesprekskring rond en nog geen stap verder.
Maar gelukkig, met een nieuwe poging tot een gespreksronde werd het opgepakt en werd er begrepen wat de bedoeling was. We zullen maar denken : nieuwe ronde, nieuwe kansen.
Ik begrijp het, mevr. , ik ga het oppakken. En eerlijk is eerlijk, er is werk van gemaakt. Een aantal telefoontjes over gegevens, adressen etc. kwam er duidelijkheid in de zaak. Er was geen rostoel vrij. In de hele omgeving van Holten niet. Tenminste niet bij de organisatie waar mijn rostoel vandaan komt.
Maar er is een oplossing. Mijn rolstoel wordt opgehaald en naar Holten gebracht en 10 dagen later weer opgehaald uit Holten om weer naar ons huisje teruggebracht te worden. Chapeau voor degene die het geregeld heeft. Volgens mij heeft ze alle laadjes van mogelijkheden opengetrokken.
Maar hoezo duurder worden van de zorgkosten? Ik heb me voorgenomen om me er niet meer druk over te maken.
En dan zijn we nu gekomen waarover dit blog eigenlijk moet gaan.
Juist, frotten.
Ondanks het vervelende been heel veel gemaakt. Ik laat maar wat foto's zien. Die spreken voorzich.
Is ook af, een dekentje voor in de wieg.
Van knuffelkussen schaap liggen de pootjes en kop al klaar. Die moet eventjes wachten. Ik heb veel ruzie gehad met het konijn. O-pootjes en achterstevoren, een trieste blik. Kortom tijd om de kinderboerderij even te laten zijn voor wat het is.
En dit wil ik toch ook even vermelden. Ik had gespaard voor een Mac-book Air. Rol ik zomaar de verkeerde winkel binnen.
Ik ben er heel erg blij mee en ga gewoon weer opnieuw beginnen met sparen.
Hè, gezellig weer een blogje!
BeantwoordenVerwijderen