Verontwaardigd

Mijn vrouwelijk personeel heeft op dit moment niet zo veel te melden op handwerkgebied. Nu ze niet meer breit hoor ik haar regelmatig zeggen dat er nu toch eerst wat afgemaakt moet gaan worden. Ik hoor haar dat al jaren zeggen hoor, dus niets nieuws onder de zon. Maar ach, ik laat haar maar haar gang gaan. Vol enthousiasme heeft ze zich er weer gestort op De Engelse Jane en is ze ook weer regelmatig bezig met een lap witte stof waar ze gaatjes ingemaakt heeft en het daarna gaat opvullen met wit garen. Nodeloze moeite zou je zo zeggen. Zowel voor Jane als de witte lap. Wie gaat er nu moedwillig iets kapot maken om het daarna weer te maken. Spoort niet helemaal zou je zo denken.

Kijk ik lig liever op de vensterbank boven de verwarming te slapen. Al helemaal met dit weer. Totdat ik in de gaten kreeg dat de Dames Kip (voor mij geen Coq au Vin , waar halen ze die arrogantie vandaan) in de hele tuin aan het scharrelen waren. Hadden ze die meiden los gelaten in de hele tuin door expres het hekje open te laten. En het is mijn tuin, mijn territorium. Het is zelfs zo erg dat ik mijn tuin niet meer uit kan omdat alles is dichtgemaakt met, juist ja, kippengaas (?). Hoe verzinnen ze het. Zelfs op deze foto kan je zien  dat ik er niet gelukkig mee ben.

Toch een koe

Sinterklaas is gisteravond toch nog langs geweest al was ik er niet op voorbereid. Dus het was een verrassing. Maar hier staat voor iedereen de deur open, dus ook voor de Sint. Het zou ook heel erg dom zijn om voor hem de deur dicht te laten. Maar goed, Sint weet dat ik het liefst wat dieren om mijn huis heb maar ook dat dat niet gaat. En nu heb ik er toch een koe bij. Ik kan er heerlijk mijn handen aan warmen als ik op de bank zit met een borduurtje en een quilt om me heen.

Ik ben best wel een beetje "flieft" op dit schattige theepotje met megakom

Van oud naar nieuw

                                                     Deze trui is ingeruild voor deze





Heel, heel lang geleden, wel zo'n twintig jaar of misschien wel langer had ik de bovenste trui gebreid.
Toentertijd had ik het altijd warm en een jas ook in de winter was aan mij niet besteed. Ik heb hem zelfs van katoen gemaakt wat hem wel zwaar maakte. Maar heerlijk, trui aanschieten en wegwezen. Het was ook een leuke trui om te breien. Met capuchon en een buidelzak. In de loop van de jaren pikte dochterlief de trui steeds meer in totdat ze hem gewoon met toestemming in bezit had. Ach, we zijn en blijven moeder, of niet dan. Maar nu is het tijd om de trui weg te doen, hij heeft zijn dienst goed bewezen. Een nieuwe trui is gemaakt. Deze is nog warmer, hij is van wol en daar is dochterlief blij mee, zij heeft het vaak koud. Twee weken flink doorpikken en hij was klaar. Nu heb ik tot zover alle breibeloftes ingelost en ga ik nu weer quilten, borduren en andere leuke dingen doen