Draadjes oppakken en verwerken

Gelukkig ga ik het frotten steeds meer oppakken. Toch een teken dat het ietsje beter gaat. Maar echt goed gaat het nog niet. Ik was weer begonnen met werken maar halverwege mijn nachtenblokje moest ik toch weer verstek laten gaan.
Er wordt nog regelmatig gekreukeld en geknepen in mijn zij en rug. Niet heftig genoeg om richting ziekenhuis te vertrekken maar wel om pijnstillers te nemen. Deze week ga ik naar diverse "isten" om uit te sluiten of er niet iets anders aan de hand is. We zullen het wel zien.
De borduurlapjes van Alma en Barb worden allen met een open zoompje afgewerkt en daarna aan elkaar genaaid.

 

Een soort quilt dus. Dan gaat de lap dienen als kapstokkleed. De oude kapstok van de opa van manlief hangt bij ons in de gang en daar hoort een kapstokkleed bij. En dit leek me wel een goed idee. Er gaan nog wel wat daagjes overheen voordat het klaar is maar dan heb je denk ik ook wat. En Adèle doet wat alle katten doen. Juist ja, er op zitten

Tussen alle beslommeringen door pogen we ook nog steeds ons huisje op te frissen. En zowaar, we zijn gisteren begonnen met meubels kijken. En dat is echt hoog nodig. Heel wat jaartjes terug hebben we bij Ikea noodeettafelstoelen gekocht. Niets mis mee, alleen zijn ze nu al langer bij ons dan de bedoeling was. Er was er al eens eentje kapot gegaan en toen hebben we er een nieuwe bij gekocht maar er begon een stoel heel raar te wiebelen. Nu was er iets metaligs afgebroken en dan is er maar een remedie: houtjes van maken voor de vuurkorf.

Waar ik heel verbaasd over ben is ineens de aanwezigheid van misschien wel bosanemoontjes. Voordat we de tuin op de schop hadden stonden ze erin. Ze kwamen uit de tuin van mijn schoonouderslief. We hebben ze niet echt bewaard maar als het toch zo is is het misschien wel een teken dat er echt weer betere tijden komen voor ons en dat ze bij ons zijn al zien we ze niet.