Dank jullie wel en een mooi doosje

Het lijkt erop dat er weer wat rustiger vaarwater in ons leven is. We weten als familie dat er nog heel veel verdriet staat te wachten maar nu hebben we de hoop op een hele kleine adem pauze.
In alle rust heb ik de reacties kunnen lezen en dat doet goed. Juist van mensen die je niet kent, maar ook van degenen die je niet elke dag ziet of spreekt. En dat doet goed, wetende dat men op de achtergrond belangstelling voor je hebt en even een woordje schrijft van: ik leef met je mee.
Maar ook geef ik wat antwoorden. De Kitchenaid is geweldig. Al bij het eerste gebruik had ik iets van: dit apparaat had gisteren al in mijn keuken moeten staan. Wat een aanwinst. Het is dat we in Nederland wonen en leven maar heel vaak voel ik mij als een Italian Mama. Hotel/restaurant mama, maakt niet uit. Iedereen is welkom! En met dit apparaat kan ik weer zo veel leuke en lekkere dingen doen. Al is het alleen maar eigen brood bakken, heerlijk.
En dan de sprei. Ja, die heb ik zelf gehaakt. Mijn oma zou trots geweest zijn. Zij deed niets liever dan haken. Spreien, kleedjes etc, etc
De eierenglijbaan voldoet goed. Niet alle eieren kunnen we redden. Misschien komt er een verbeterde versie, we zien wel.
Alle borduurtjes van de Loose Feather Club zijn klaar. En voor de laatste was er een mooie bestemming. Een houten kistje met een glazen deksel. En laat het er nu precies inpassen! Weer iets af.

 

 

Ergens zijn zonder een handwerkje bij je, dat kan niet volgens dochterlief. Al had ik in het ziekenhuis helemaal geen zin in wat voor handwerk dan ook, zij was toch op zolder gedoken en kwam met een  borduurpakketje op de proppen. Helemaal vergeten dat ik die ook nog had. Toch weer kruisteken, maar ook weer zonde om het te laten liggen. Dus ik ben er aan begonnen en ach, het borduurt wel lekker weg.

 

 

Hier wordt ik ook blij van. Heel voorzichtig komt er weer leven en groen in de tuin. Dit is de Lupine die het gaat proberen.