Niets veranderd

Ik heb dus twee zoonlieven. Ze schelen in leeftijd twee jaar en vier maanden. Oudste zoonlief was bij zijn geboorte 49 cm en krap 6 pond. Jongste zoonlief daarintegen 51 cm en ruim 7 pond. Van jongs af aan delen ze lief en leed. Bijna alles deden ze met z'n tweetjes, met andere woorden: vier handen op één buik. Hun grootste liefde was treinen. Kleine opa, mijn vaderlief, had al toen ze nog heel jong waren een modelbaantje gekocht en daar waren ze reuze zoet mee als er weer gelogeerd werd. Er was niet eens behoefte om naar de dierentuin te gaan of zo. Ja het Spoorwegmuseum, dat werd regelmatig bezocht.

Thuis was er een houten trein en later hadden ze allebei op zolder een modelbaan. En ze wilde allebei machinist worden. 

In de jaren tachtig gaf Ariadne ook kinderkranten uit. Daarin stonden truien om te breien met ingebreide/ opgemaasde motieven. Ook een trui met een N.S. trein. 

                                        

 

Laat Sinterklaas nu de wol geven zodat mama twee truien kon breien. En gebreid heb ik, je moet ook snel zijn want kindjes groeien. Soms heb ik Sinterklaas vervloekt, hoe verzon zo'n man het toch om dat een moeder aan te doen die breien heel erg leuk vind maar er geen tijdsdruk op wil hebben. 

Zover ik weet is er één foto waarop ze allebei staan met de trui aan. 

                                                          

Zo'n kleine dertig jaar later wordt bij de N.S. afscheid genomen van de Mat64. Bij de zonenlief een gevoel van weemoed, het was goed en degelijk materieel. Gelukkig mochten ze mee op de laatste rit.

                                                

Allebei in uniform. Ze zijn meester, vier handen op één buik. 

Oudste zoonlief heeft sinds een aantal jaartjes een andere functie bij de N.S. Hij is verder gaan leren. Maar hij zit nog regelmatig op de bok, hij wil feeling houden met de werkvloer. En hij houdt veels te veel van het daadwerkelijk treinen rijden om het op te geven

Jongste zoonlief is nog steeds heel gelukkig met zijn werk, heeft nog niet zo'n behoefte om iets anders te gaan doen. 

Maar om op het begin van het verhaaltje terug te komen. Oudste zoonlief is nog steeds de kleinste maar niet meer de lichtste. Wat dat betreft zijn de rollen een beetje omgedraaid.