Het was een leuk dagje

OAfgelopen zaterdag zijn we dus met z'n viertjes naar de beurs in Zwolle geweest. Het is een hele gezellige dag geworden. Het verzamelpunt was het station en druppelsgewijs kwamen we vanuit het zuiden, westen en noorden binnengerold. Zuslief was de laatste en verwachte van ons een ontvangstcommité en zonder dat we iets geregeld hadden kreeg ze er één. De foto is wel slecht maar voor de sfeer leuk. Gewoon een piano bij de roltrappen.

                                                        

Bij de IJsselhallen aangekomen zagen we tot onze schrik een hele lange rij bij de ingang. Maar wij hadden e-tickets en konden zo doorlopen totdat de tickets gescand werden. Zuslief kon er niet in, de scanner deed het niet meer. Gelukkig werd ze na heel veel gebliep en heen en weer geloop goedgekeurd.

Op naar de koffie en daar heeft zuslief ( alweer zij) een nieuwe hobby gevonden, namelijk fruimen. Ze was er serieus mee bezig totdat ze ging verzitten en afruimen tevoorschijn kwam. Er stond gewoon een pilaar in de weg. Kortom ze ging nu niet meer op jacht naar fruimnaalden, fruimstof en fruimboekjes.

Het eerste rondje hebben we rondgelopen met elkaar. Daarna hebben we ons gesplitst in moeder-dochter groepjes. We kwamen elkaar toch regelmatig tegen om de stand van zaken weer te geven. 

Nu neem ik elke keer voor om foto's te maken maar helaas weer vergeten. Ik word dan zo in beslag genomen door alle materialen en vooral kleurtjes en mogenlijkheden dat toen ik thuis was dacht van s...... ( dat woord denk ik alleen maar) weer vergeten. 

Om een uur of half vijf was de rollator vol en de portemonee leeg. Dit keer met allemaal wolletjes. Wolletjes om te borduren en wolletjes om te breien en een goed gevoel omdat er toch nog mensen zijn die heel veel vertrouwen hebben in de mensheid en mensen zijn die mijn dochterlief het gevoel gaven dat ze mocht zijn wie ze is. Zo kon ze zonder gêne "fladderen" omdat ze zo genoot van haar keuze en aankoop. 

Als afsluiting van de dag zijn we nog gezamelijk gaan eten bij

                                           

En omdat ik ook hier was vergeten een foto te maken doen we het maar zo. Vinden ze vast niet erg. Tenslotte is het reclame want we hebben er heerlijk gegeten en ondanks dat het druk was werden we er niet weggekeken.

                                       

We hadden het linkertafeltje bij het raam. Om half zes waren we binnen en pas tegen half negen vertrokken we richting station. 

Daar aangekomen gingen we weer naar het noorden, westen en zuiden, allemaal moe maar voldaan.

Nu even kort de buit laten zien

                                      

Volgend verhaaltje splits ik de tassen