En het leven gaat gewoon door, gelukkig maar
Sinds gisteravond gaat het borduren weer als vanouds. Nog niet zo snel maar dat hoeft niet. In de afgelopen periode wel geprobeerd om wat steekjes te pikken maar de concentratie was helemaal weg. Heel vaak teruggeborduurd, maar zelfs dat werkt rustgevend. Ik heb het telwerkje opgepakt dat we van Tammy in de bus kregen richting Parijs en het is bijna af.
Wat ik ermee ga doen weet ik nog niet maar het is wel een werkje wat speciaal blijft.
En ik ben zo trots op mijn beide zoonslief. Zoonlief-2 was al treinmachinist in het goederenvervoer en sinds gisteren mag hij ook personen vervoeren. Hij is geslaagd voor zijn test en rijdt vandaag zijn eerste ritje zelfstandig. En zoonlief-1 stond gisteren in de krant
En wat het zo bijzonder maakt. Zowel het werk wat beide zoonslief uitoefenen als de hobby van zoonlief-1 zijn de "schuld" van mijn vaderlief. Hij stond aan de wieg daarvan.
Wat een mooi borduurtje !
BeantwoordenVerwijderenGied dat je zo trots bent op je zonen.
Toos ik herkende het borduurtje, ik weet niet wie je bent erg hoor. Maar ik ben ook met het reisje mee geweest. Wie weet zien wij ons de volgende keer.
BeantwoordenVerwijderenFijn dat je zo trots bent op beide zonen.
Liefs José Misschien herken je mij aan de foto??
JOSÉ
BeantwoordenVerwijderenJosé, ik weet wel wie je bent. Ik was degene die zo nu en dan met een rollator liep.
Verwijderen