Gisteren scheen de zon nog vol op, prachtig weer om een mooi ritje met de auto te maken. Dat hebben we al meer gedaan want waar je ook rijdt het is hier schitterend.
Dit keer was de bestemming naar St. Pierreville, daar is een wolmuseum met winkel. En omdat manlief nog een trui wil die ik mag breien was het een hele goede reden om eens te gaan kijken. En al had hij geen zin in nog een trui dan gingen we toch.
Je kon het museum alleen maar in met een medewerkster die heel veel uitleg gaf. En je had keuze uit twee rondleidingen: hoe wol werd gewonnen en verwerkt of wat er met wol via "moderne" machines werd gemaakt. Wij kozen voor het eerste. En wat een luxe, manlief en ik waren de enigen. Zo werd het een hele gezellige rondleiding. In het Engels en Frans hebben we elkaar heel goed begrepen.
Een stal met verschillende schapenrassen
De evolutie van spintol naar spinnewiel. Voor het eerst heb ik getracht om een spinnewiel te laten draaien.
Best wel lastig, het wiel ging steeds de verkeerde kant op. Ooit wel eens een spintol uitgeprobeerd maar dat is niet zo mijn ding en ik heb een donkerbruin vermoeden dat anderen het garen maar voor mij moeten spinnen.
Op het eind van de rondleiding was er nog in het kort het verhaal uitgebeeld met behulp van poppen die bewogen, zo leuk.
Maar zoals ik al zei: er moest materiaal aangeschaft worden.
En dat is gelukt. Mooie dunne wol voor nld. 2 1/2. Manlief houdt niet zo van dikke truien. Ik heb hem wel verteld dat deze niet in vijf weken klaar is.
Wat ziet dat er leuk uit zeg!
BeantwoordenVerwijderen