Alles gaat gewoon door

Eindelijk, buiten leven. En de vooruitzichten zijn goed, misschien weer tegoed. Maar mij hoor je niet klagen.

                                            

                                                Alle deuren open, heerlijk

Ik mis wel het gekwetter van de jonge meesjes in de mezenpot. Ze zijn uitgevlogen op één na. Met het schoonmaken ontdekte we een lijkje helemaal onder het eigenlijke nestje gestopt. Op zich prachtig dat een probleem zo wordt opgelost. We hebben het netjes begraven, in de kliko is voor mij geen optie.

De krenteboompjes in de voortuin dragen al besjes. Zo krijgen we ook bezoek van houtduiven. Het is een kunst hoor om op de dunne doorbuigende takjes te blijven.

                                   

                                   

                                   

En we hadden bezoek van een kolibrievlinder. In eerste instantie lijkt het ook echt op een kolibrie. In Frankrijk had ik ze al eens gezien, hier nog nooit al schijnen ze regelmatig voor te komen. 

Maar wat een sneheid met die vleugeltjes. Je zou er moe van worden.

                                    

                                   

                                   

En ere wie ere toekomt: manlief heeft deze bovenstaande foto's gemaakt. 

De lieveheersbeestjes zijn ook uitgevlogen. De muur is weer wit.

                                   

Wat ben ik blij dat we de tuin zo hebben laten aanleggen dat er hele nieuwe biothoopjes ontstaan. 

Nieuwe generaties en voorbereidingen voor de winter, het blijft facineren.

Tja, de winter en voorbereiden hierop. Het leek wel of er lijm aan mijn vingers zat en een motortje in mijn handen. 

                                                   

Alleen de mouwen nog. Ook die worden eraan gebreid. Wel even wat rekenwerk verrichten. In weze ga je terug uit. En aangezien ik niet uitblink in logisch rekenen gaat er wel een uurtje aan gespandeerd worden. Ik snap heel goed hoe het moet maar dan ben ik ineens de draad kwijt. Manlief heeft altijd in de cijfers gezeten en zo nu en dan vertelde hij erover. Maar hij kon het net zo goed niet doen, ik snapte er niets van. Bij mij is 1+1=2 en niet van 1+1 en daarvan een derde deel  met vermenigvulgiging van 4 en dan toch nog uit komen op 2. Reken het niet na want het is maar een idee hoe de uitleg gaat.

Wat ik niet begrijp waarom we ineens plat gingen breien. Rond breien is zo veel makkelijker, tenminste dat is mijn ervaring, en er hoeft ook niets in elkaar genaaid te worden. Alleen draadjes afhechten en klaar. 

De post bracht ook nog iets. Een vervolg op de Pronkrol en de eerste voorbereiding op de vakantie in september.