De eerste dag hebben we het rustig aangedaan, mede door het openbaar vervoer waardoor we later uit Breda konden vertrekken dan de bedoeling was. Maar daardoor wel op tijd waren in het hotel. Voor degene die hier al eerder was het een verrassing dat het zo opgeknapt was.
Na een nachtje slapen op naar de beurs.
Het was er druk maar gezellig. En natuurlijk koop je souvenirs en dit keer zijn het twee boeken geworden en een quiltpakket met garen en band.
Deze quilt bleef me achtervolgen, al een aantal jaartjes. En nu heeft ze rust want ze mocht dit jaar mee naar huis.
Na het diner, wat overigens uitstekend was ( allebei de dagen in het hotel) zijn we Parijs bij avond gaan bekijken. Het is en blijft een facinerende stad. Hier een kleine inpressie.
Veel is het niet. Zo mooi als het weer in Nederland was zoveel regende het in Parijs. En dan is het lastig om vanuit de bus mooie foto's te maken.
Maar het was genieten !
De volgende dag was weer de dag van huiswaarts gaan maar pas na een bezoek aan het Louvre. Daar was een kleine expositie genaamd : Les Arts Decoratifs, Mode en Textiel. Met andere woorden en kort door de bocht: knopen. Maar dan ook echte mooie knopen van allerlei soorten materiaal, geborduurd, geëmailleerd, van been, enz, enz. Ik heb er van genoten, zoveel moois.
Dank je wel Lies voor de foto's
En toen was de zon er, heerlijk. Gelijk gaan genieten want dan kon nog effetjes.
Ach, de daagjes waren weer voorbij, nog een aantal uurtjes rijden. Een afscheidsdiner en een afscheid van iedereen en een fijne herinnering erbij.
Maar weet je wat zo vreemd was? Alle dames houden erg van handwerken maar wat me opviel: er zijn maar weinig steekjes gemaakt.
Thuis riep de plicht weer. Centjes verdienen en zo kon ik wel borduren. Verder met de Pronkrol van Jookies. Hanteerbare kleine lapjes.
En er is weer een lapje klaar.
Volgende lapje is in de maak.
Gisteren was ook het galgenmaal van het fornuis. Nog één keer een pan met stoofvlees maken. Lamsvlees met Guinness
En nu is mijn keuken ontmanteld.
We krijgen een hele mooie nieuwe. Mag ook wel na 25 jaar. En gek, het gaat je toch aan het hart dat de oude weg is. Een beetje sentimenteel. Maar hoeveel heeft de keuken al niet meegemaakt. Er kwamen mensen via hier naar binnen, deksels van pannen optillend als er iets op het gas stond en zin hadden om te blijven eten, die er niet meer zijn. Een aantal wist wel van onze plannen en dat we er hard voor aan het sparen waren.
Maar ik verheug me er op. Brood bakken, taarten bakken, en veel koken, heel veel koken met de hoop dat er vaak meegegeten gaat worden.
Nu is het een lekker zooitje, de koelkast in de slaapkamer. Ach een lekker koel wit wijntje of biertje op bed moet toch kunnen?
Ik heb je blog met veel plezier gelezen en zal dat vast nog wel een keer doen, al is het alleen al om je nieuwe keuken te bewonderen! Sterkte met de rommel en veel plezier alvast van je nieuwe keuken! Groetjes, Lies
BeantwoordenVerwijderen