Jippie, we gaan weer

Het is weer zover. Onze jaarlijkse vakantie met de kinderen en neven en nicht. Nou ja, vakantie?? Ons huisje is het centrale middelpunt. Ja, ik weet het: het is dubbelop en dat is het eigenlijk ook. Letterlijk en figuurlijk. Eens, zo'n bijna 25 jaar geleden zijn mijn ouderslief ermee begonnen. Ieder gezin had zijn eigen huisje en er was geen verplichting om alles samen te doen of constant bij elkaar te zijn. Dit was zo'n succes dat het voor herhaling vatbaar was. En we bleven dus herhalen,ieder jaar maar weer. De neven- en nichtlief weten eigenlijk ook niet beter. Toen na heel veel jaren mijn ouders het vanwege hun leeftijd niet meer konden opbrengen, hebben manlief en ik het stokje overgenomen tot groot genoegen van de rest. Dit jaar ziet het er naar uit dat we heel goed weer gaan krijgen. En daar ben ik blij om, we hebben het waarschijnlijk verdient. En velen met ons.

En natuurlijk moet je op frotgebied voorbereidingen treffen. Hiermee kom ik de tijd wel door. Saartje gaat ook mee. Voor haar begint het ook traditie te worden. En ja, ook het quiltwerk. Het is niet gelukt om hem af te krijgen. Eén dezer dagen moet het dan toch zeker wel lukken. Het zijn altijd de laatste loodjes weer en die duren vaak langer dan je denkt.