We gaan weer verder

Morgen is het alweer een week geleden dat we onze moeder begraven hebben. Het was een mooie dag, met zon terwijl men maartse buien voorspeld hadden. Niets van dit alles. We hebben zelfs nog eventjes buiten kunnen zitten. Er was veel belangstelling, en dat doet goed.

 

Dit weekend heb ik de draad van het leven weer opgepakt en ben goed bezig geweest. Met het zoeken van materiaal kwam ik nog een breirolletje tegen waarop nog initialen gemaasd moesten worden. Een werkje van niets dus dat is ook af.

                            

En er is geborduurd, geknipt, geplakt en genaaid. Dat had ik afgelopen week al gedaan maar nu  als laatst moesten er nog knoopjes en trensjes aan. 

                         

En het draadjesbakje is af.

                                  

Het huiswerk is ook klaar. Morgen weer met de trein richting Amsterdam voor de tweede cursusdag Zaans stikwerk. Nu lukte het wel. En het is erg leuk om te doen.

                                        

Het lapje is wel een beetje smoezelig geworden. Maar dat mag van mij als je voor de eerste keer iets uitprobeert.

Verdrietig

                       

Dag lieve mama. 

Wat ben ik blij en trots dat ik uw dochter ben. Het is goed zo

Marker borduurwerk

Via internet volg in de cursus Handwerk van het eiland Marken van Margreet Beemsterboer. Volgen is een groot woord, maar ik sla het op en print het en ben er erg gelukkig mee. Nu we weer in rustiger vaarwater gekomen zijn ga ik merken dat de afgelopen jaren hun sporen hebben nagelaten. En dat wil zeggen dat de concentratie nog langena niet optimaal is. Lezen en iets onthouden is nog een opstakel maar ik merk dat het beter wordt. Breien werkt voor mij heel goed. Opzetten en vooral doorrausen. De omslagdoek schiet al op. Ik denk nog een rij schapen en dat dan de kudde kompleet is. 

                                    

Maar Margreet heeft bij haar cursus ook heel wat beschrijvingen van projecten- en tjes gegeven. En daar ben ik mee aan de slag gegaan. Het vingerhoedslofje heb ik al laten zien. Nu ben ik een doos aan het bekleden. Kartonage vind ik eigenlijk ook heel erg leuk. Mooie lappen stof gebruiken, heerlijk gewoon. En lang leven die onuitputtelijke zolder, er lag nog een pakket karton waarvan een mooie doos geplakt kan worden.

Dus aan de slag ermee.

                 

Dit lapje geborduurd en met een bandje eromheen had het nets iets meer. Voor de stevigheid heb ik het lapje om een heel dun kartonnetje gespannen, geen fiberfil eronder. Daarna het bandje met een boerenhemdsteek vastgezet.

                  

De stof die ik gagebruiken voor de doos, trouwens voor een aantal projecten in de Markersfeer ligt al een jaar of twintig in de kast en het is nog steeds een van mijn lievelingen. Toen wij vijf en twintig jaar geleden begonnen met ons jaarlijks weekje Holten was daar nog een handwerkzaak. 

Er was een kleine collectie quiltstof aanwezig met voor mij Liberty stof als hoogtepunt. En nu ga ik er dus iets moois van maken. Een beetje Margreet en een beetje mijzelf zullen we maar zeggen. Ik gebruik ook geen wit maar ecru. 

                   

                   

Ook dit wordt met een boerenhemdsteek vastgezet.

En nu opzoek naar een mooi stuk fiberfil, want nu ga ik het wel gebruiken voor de deksel. Alleen niet te dik.

Voor in de boeken

Zondag 9 maart: 21 graden en zon.

Buiten zijn en zitten met een haakwerkje. 

Deze dag kan niet meer worden afgepakt

De plantjes brullen de grond uit en de pruimenboom begint al te bloeien. 

                                           

                            

                                            

                         

Kort maar krachtig

Het slofje is af. En ik ben er een beetje verliefd op.

                  

       

       

Zaans

Afgelopen zaterdag ben ik na een lange poos weer eens richting Amsterdam gegaan. Naar Werkendam, Amsterdam-Noord om precies te zijn. Daar staat een leuk wit kerkje met een bijgebouwtje.

                       

En in dat bijgebouwtje werd door Needles4all een cursus Zaans stikwerk gegeven. Het was weer als vanouds. Hartelijk ontvangen door Ineke en Inge Bosman. Inge ging de cursus geven. Ineke zorgt altijd voor heerlijke koffie (ik drink bijna nooit 2 kopjes koffie maar daar wel) en soep (ik ben niet zo'n soepmens maar daar wel).

De cursus zelf is leuk. Het zijn 2 dagen dus aan het eind van de maand mag ik weer.

Allereerst werd de geschiedenis verteld. En dan krijg je te horen dat het enige wat wat met de Zaanstreek te maken heeft de naam is. Er werd daar geen steek gestikt in die vorm. Er is een vermoeden hoe de naam in de wereld kwam en dat komt weer door tsaar Peter de Grote. Zo zie je maar weer: het is niet altijd zo zoals het eruit ziet.

Daarna mochten we aan de slag en dat viel nog vies tegen.

                        

Eerst tekenen, daarna kleine steekjes maken en dan opvullen. Daar laat ik maar geen foto van zien want dat is gewoon broddelwerk geworden. Ik heb besloten om overnieuw te beginnen.

En om een beetje in de sfeer te blijven een klein tussendoortje. Het pantoffeltje van Margreet Beemsterboer. Margreet geeft een digitale cursus uit op internet over het Marker borduurwerk. Daarbij zitten ook leuke ideetjes bij om te maken. En daar mocht ik van mijzelf aan beginnen.

                        

En elke dag worden er een heleboel steken gebreid aan de schaapskudde. De lap is nu ongeveer 80 cm lang. Nog een centimeter of 20. De wol breit fijn ook al is het een beetje stug (het wordt zachter met het wassen), en het ruikt zo heerlijk naar wol.