En nu wij

Zo, en nu is het onze beurt om er even tussen uit te gaan. Engels Jane mag mee. Zij heeft haar kratje al ingepakt. De honderd-duizend wybertjes, garen, schaar, snijmatje en mes en heel belangrijk de daglichtlamp. Want het wordt 's avonds steeds eerder donker en wie weet kunnen we nog een beetje buiten zitten als het zoel is. En de breirol hoor ik alweer zachtjes zingen: jippie we gaan weer naar Frankrijk! En als we bij leven en welzijn weer terug zijn heb ik nog een leuk reisje in het vooruitzicht.

Voor de broodnodige variatie

Tussen het patchen door zijn er ook nog andere leuke dingen te doen.

Zoals gisteravond. En dat heeft een voorgeschiedenis. Heeeeel lang geleden, toen we nog jong waren en mijn moeder jonger was als ik nu ben, kwam mijn broertjelief met een cassettebandje thuis van ene Mike Oldfield. Dit vinden jullie toch niet mooi: zei broerlief. Maar ik vond het wel mooi. Zelfs zo mooi dat mijn beide zoonslief er ook mee besmet zijn. Het was bijna een onderdeel van hun opvoeding. Tubelar Bells I en II  zijn dan ook grijs gedraaid. In de loop der jaren zijn er nog diverse Bells bij gekomen en ook andere titels. En toen kwam zaterdag j.l. zoonlief2 met de vraag of ik maandag mee ging naar Utrecht. Op het carillon van de Dom werd Tubelar Bells I en II gespeeld.

Natuurlijk ben ik dat gaan doen. Dus zoonlief uit het westen en ik uit het zuiden op naar Utrecht. En we hebben er geen spijt van gehad. Het concert werd uitgevoerd door een beiaardierster en twee pianisten en pianistes. De laatsten werden geholpen met versterkers.

Aan deze kant was het geluid minder mooi, maar je kon er wel zitten en wat gebruiken.

Hier was het geluid goed. Alleen reed er zo nu en dan een pizza koerier erdoor heen.

Wat eten we vanavond

Dochterlief vind het heel leuk om tomaten- en paprikaplantjes te kweken. De paprika was een probeersel. Ze heeft geen kasje, dus alles hing van het weer en haar groene liefhebbende vingers af. Wij kregen ook drie kleine plantjes om het uit te proberen. Met resultaat bij twee van de drie.

Ik denk dat ik vanavond gevulde paprika's ga klaarmaken. 

En toen werd het zomer

Wat genieten we toch van het weer. Het is wel heel sneu dat hier de scholen al begonnen zijn. Ik had ze nog zo graag een weekje zon gegund. Vitamientjes opdoen voor de winter. 
Nu was ik van plan om deze week richting Zutphen te gaan. Maar het was gisteren net iets te warm. Mijn " ik " geniet er heel erg van, maar mijn lijf vindt het niet meer zo leuk die plotselinge warmte. Tsja, en dan moet je je aanpassen. En dat kunnen we heel goed hoor. We duiken weer in de plastic kratten en dan komt het volgende project tevoorschijn. Nu kan ik beter deze eerst afmaken en dan voor twee vullingen naar Zutphen gaan. Er is zelfs een geborduurde blok bij. Mijn lijfspreuk heb ik erop gezet.

Het eerste blok is ook nog afgekomen. In het midden is een bedrukt lapje gebruikt. Nu zijn heel veel lappen stof bedrukt maar dit een manier die ook wel op t-shirts wordt gebruikt. Weer eens wat anders. Ook deze pakketjes komen van IKorniQuilt. 

En ik ben ook weer overstag gegaan om een breirolletje op te zetten. Heel vaak kwam ik de breirolletje van Annelein tegen ( www.anneleindesign.blogspot.nl) . En daar zaten toch weer patroontjes in die ik heel goed in mijn eigen breirolletje kan gebruiken. Deze is ondertussen een metertje of zes en een half geworden. Maar een kleintje erbij is toch ook weer leuk en ik kan alvast kijken of de patroontjes goed te breien zijn. Er zitten een paar behoorlijke pittige bij. Bij eentje heb ik zelfs de hulp ingeroepen van een veiligheidsspeld. Konden de steken er niet afvallen als hij dicht was. Vijf steken samenbreien en er tegelijk negen uitbreien is een behoorlijk gepeuter.

Maar ik ben helemaal bij dankzij het nachtelijk gefrot.

Voorraad

Op zolder staan een héééééééleboel plastic kratten en kratjes. Ik heb eigenlijk een hekel aan plastic. Toch kan het heel praktisch zijn. Al is het alleen maar dat de kratten en kratjes doorzichtig zijn. Je ziet nu wat een bordurende/breiende/hakende en quiltende nachtwacht allemaal verzameld heeft in de loop der jaren. Nu er een hele grote zorg is afgevallen kom ik regelmatig op zolder. Er is in de loop der jaren heel wat materiaal aangeschaft. Ook omdat ik dacht dat ik er wel aan toe zou komen als het al bedacht, berekend en geknipt zou zijn. Niets ten kwade van degene die het allemaal bedacht en uitgewerkt heeft. Ik neem mijn petje af, want als je je even bedenkt hoeveel tijd en liefde er in zit. En de liefde je zie weer terug in de pakketjes die je toegestuurd krijgt. Ik heb dus weer één van zolder geplukt. En nu zit ik heerlijk buiten te borduren.

Ook dit is een onderdeel van een quiltje. Ook dit quiltje komt van Ikorniquilt 
Onder het borduren zitten manlief en ik uit te zoeken wat we in Frankrijk kunnen gaan doen. We hebben een weekje Bourgondië geboekt. De heimwee werd toch een beetje te groot. En wat hebben we er zin in. En ook daar is weer heel veel te zien. Een piepklein huisje gehuurd, alles is in één ruimte op toilet en badkamer na. 

Over een paar weekjes zijn we hier.







En toen was het ineens af

De top is af. Verdorie moet ik toch weer naar Zutphen. Op zolder ligt geen vulling in voorraad. Misschien handig om daar ook eens voor te zorgen ( of niet, gniffel,gniffel). 

Nog een keertje

Vandaag doen we het een keertje dunnetjes over. Maar nu is blok 9 aan de beurt.

Dat is het laatste blok van deze quilt. Naaimachientje en ik gaan elkaar steeds beter begrijpen. En luisteren dat ze doet! Als ik zeg dat ze achteruit moet ,gebeurd dat gelijk en niet zoals de moderne zusters van haar die nog wel eens een steekje vooruit gaan voordat ze naar achteren gaan. 

En kijk dit is dus het buitenleven: Adèle heeft een stukje boterham gevangen (van mijn bord gejat).

Dit pakken ze niet meer af

Het is stil op straat. Zelf bij ons op de Singel. En de zon schijnt. Zelfs bij ons in de tuin. Je merkt echt dat het vakantie is. Manlief en ik maken er thuis een vakantiedagje van. En het voelt ook zo dat we vakantie hebben. Een fijne tuin, een zacht windje door de bomen, kakelende  kippen, een luie poes en een tafel buiten met alleen maar leuke dingen.

Wat wil een mens nog meer. Ik durf het bijna niet te zeggen maar doe het toch, al is het de goden verzoeken. Maar hier komt het: nog meer van die mooie dagen!!!!! 
Mijn kleine naaimachientje staat nu dus buiten. Samen maken we weer een top af. Blok zes is in de maak.

IkorniQuilt (www.ikorniquilt.com) begon een jaar of wat terug een BOM  met de stoffen van French General en stitcherie. Daar had ik wel zin in. Het borduren mee naar mijn werk en de blokken op de naaimachien. De borduurwerkjes zijn af. Nu er steeds meer rust komt in mijzelf merk ik dat er in de productie ook meer regelmaat komt. En zo komt het dat er over een poosje weer een top af is. Ach en het wordt vanzelf wel weer najaar en winter. En dan hoef ik me niet te vervelen, want dan ligt me er toch een bult quiltwerk te wachten!

En dit is het geworden.