zondag 31 januari 2016

Kort en krachtig

Klaar.

                                         


Meer nieuws is er niet.

Adèle heeft zich ontfermd over het restje borduurwol

                               

Madame had een slchte bui vandaag. Zodra ik maar naar het garen wees kreeg ik een tik op mijn vingers. Nog eventjes meid, dan gaan de deuren weer allemaal open en dan is het buiten ook lekker warm. Tenminste, dat hoop ik.

                                            

Nu dit hondje gaan maken. Zowel zus- als dochterlief wisten er geen raad mee. Nu meisjes, ik heb er geen probleem mee. Het gaat prima. Goed opletten waar je prikt, niet de draad te strak aantrekken en rustig blijven.
Maar alle gekheid op een stokje, het is best wel lastig om goede kruisjes te krijgen. Het lijkt makkelijker dan het is. Het is net als met patchen op de naaimachine. Dat lijkt ook makkelijker dan met de hand maar schijn bedriegt 
Het is best wel leuk om te doen dus over een poosje is het ook af.

vrijdag 29 januari 2016

Geen tijd voor winterslaap

De winter is nog ver te zoeken. Heel eventjes hebben we er aan mogen ruiken, we zullen het eens vergeten hoe het was. Zo nu en dan komt de herfst om de hoek kijken maar zodra het een beetje op lente gaat lijken is het genieten. 
Dinsdag j.l. goed geprofiteerd van het zonnetje. Het boodschappenlijstje genaamd Utrecht stond weer aardig vol. Tijd om het lijstje weer leeg te maken. Dus eerst de boodschappen doen, de broodnodige koffiecupjes, de pakken koffie en thee bij onze vaste adresjes. Daarna de geurtjes en smeerseltjes en nog een blik werpen in de kookwinkel. Zo klaar, we kunnen er weer een paar weken tegen. In de buurt is het ook wel verkrijgbaar, desnood per post, maar dit is zoveel leuker.
En in Utrecht is ook dit.

                                                 

Ze hebben ons wel 2 maal gezien. Tussen de middag en om 18.00u. Als je zin hebt in een lekker biertje moet je daar zijn. Trouwens de mosselen waren ook niet te versmaden. 
Het café is gevestigd in een oude schuilkerk en heel veel is intact gebleven.

                                    

Dit is wel een foto van internet afgenomen. Ik heb het vermoeden dat ze dat niet erg vinden, tenslotte maak ik wel reclame. Normaal is het flink bezet.

Maar na de lunch zijn we nog naar een museum geweest. Het museum van Speelklok tot Pierement.

                                                   

Manlief was er nog nooit geweest, ik jaren geleden. Het is en blijft interessant. 

                                  

Een rondleiding met een gids is wel aanteraden. Je ziet en je hoort vooral veel.

                                   
 
                                        

Zo was het dus een welbesteed dagje. En op de regendagen borduur ik gewoon lekker.
De deurstop is qua borduren klaar.

                                                

De sierknopen zijn ook klaar.

                                   

Morgen maar eens inelkaar zetten.

Nu het borduurraam weer vrij is ga ik een proberen of ik het wel voor elkaar krijg.

                                              

Kijk zusjelief, volgens mij moet het zo wel lukken. Ik ga het gewoon proberen.

                                
   

maandag 25 januari 2016

Spannend


                                    

Het vorige schrijven liet het begin zien en nu zijn we al bijna klaar. Het is alweer het laatste blaadje van het patroon. Net als met breien: even snel een draadje borduren is zo gedaan. Nog een paar daagjes en dan kan het inelkaar gezet worden. Ook nog een verhaal apart want het moet een soort van pyramide worden. We zien het wel. Is het mooi af voordat er naar Zwolle gegaan gaat worden.

                                          

En het wordt een zussen-tanten-nichtendag. Mijn zuslief en haar dochterlief en mijn dochterlief en ikzelf. Het frot-gen is in de loop der jaren meer en meer aanwezig en nog flink in ontwikkeling. En dat doet me genoegen. Het wordt gelijk een bijpraat en lach dag. Zo vaak zien we elkaar niet. De uitzondering is dan dochterlief die waait zo nu en dan ineens binnen.

Dochterlief gaat wel een spannende tijd tegemoet.

                                  

Eén van deze wurmpjes kan haar nieuwe hulpmaatje worden. Ze zijn afgelopen donderdag geboren en over een paar maandjes weet ze het. Haar hulpmaatje van nu gaat heel langzaam zijn pensioen gerechtelijke leeftijd bereiken en voor die tijd moet er dus een opvolger zijn. Oh, ik hoop toch zo voor haar dat er een goede match is. 

donderdag 14 januari 2016

Winter?

In het zuiden is de winter vergeten om winter te zijn. 

                                          
                                                                    
De hortensia blijft maar bloeien, eveneens de maagdenpalm

Om toch een beetje in de sfeer te komen  heb ik verschillende maatregelen getroffen.
Daarom staat en hangt er vogeltjesvoer.

                                               

Dat is voor het geval dat! Want zoals men weet zit het venijn vaak in de staart. Zo weten de vogeltjes dat als de nood hoog is hier eten te halen is, ze kunnen vast wennen. 
En het is al erg druk. Natuurlijk als je het vast wilt leggen is er bijna geen vogel te bekennen. Maar geloof me: het is echt waar. Zelfs spreeuwen en die hebben we al jaren niet meer gezien.

De volgende maatregel is dit.

                              

Prominent in de keuken. Het geeft een warme sfeer.
And last, but not least:

                             

Maar dan ook snip en snip.
Zo komt het toch nog goed.

Omdat het toch nog steeds vroeg donker is gaan de kaarsjes en het kacheltje aan. Heerlijk kneuterig aan tafel zitten frotten.

                                           

Wijze één is af, en de eerste steekjes van wijze twee zijn alweer gemaakt.

En het werd tijd om te beginnen aan een pakket met warme wol. Pakket gekocht in Herrogate. Al wel vaker gezien en dus nu aangeschaft. En zoals je raus breiwerk hebt is dit voor mij raus borduurwerk. Heerlijk op zijn tijd. Niet moeilijk wel mooi, tenminste: ik vind het mooi. Niet om je hele huis in deze sfeer te hebben, dat is echt veel te veel van het goede. Oisterwijk is langgeledenen en toen vond ik het al zo somber. 

                                           

                           

                           

En Elsbeth, als jij dit leest, het raam kwam van jou en het is een heel fijn en handzaam borduurraam. Zoals je ziet ben ik er erg blij mee.
Dus voor vandaag stop ik met schrijven want ik wil borduren!

dinsdag 5 januari 2016

Een nieuw jaar met een verlaat verhaaltje

                            

Als nazaat van koningin Wilhelmina zou ik hier absoluut niet misstaan (alleen de jas is korter). Links staat mijn hofdame en we hebben allebei ons stoeltje meegenomen. We zijn een wandeling aan het maken bij en in het Paleis het Loo. Een heerlijk dagje tussen Kerst en Oud en Nieuw. Het was goed weer en daar hebben we van geprofiteerd. En heel veel mensen met ons.

In dit gebouw zijn de stallen en ook het wagenpark is daar geinstalleerd. Diep in mijn hart houd ik wel een beetje van de oude glorie.

                                     

                                                  

                                                  

                                  

                              

                              

                              

                              

In het paleis zelf hing een Kerstsfeer. In verscheidene kamers was een Kerstboom opgetuigd of er was Kerstversiering.


                                                                        


                                                                       

En twee jurken hadden wel heel erg mijn belangsteling. Geen jurken die de koninklijke familie heeft gedragen maar wel erg mooi.

                              
Kant en met raffia bloemen geborduurd

                                         
Het bovenstukje geborduurd met kralen en kraaltjes

En dit is toch wel een heel ander plafond dan in het hotel in Frankrijk.

                                              Zoek de verschillen

                            

                            

En dan kom je natuurlijk in de winkel. Een souvenir is nooit weg.

                                     

Dit boek stond nog op mijn verlanglijstje. Tijd om het mezelf cadeau te doen. Het is meer een kookgeschiedenisboek dan een boek met alleen maar recepten. Heel leuk om te lezen en te weten en natuurlijk ook om het uit te proberen.

Na afloop genoten van een glaasje glüwein op het terras bij de ijsbaan. Ondanks dat het niet echt koud was hing er toch een gezellige wintersfeer.

                          

En nu is het dus 2016. Mijn eerste boeket bloemen heb ik al binnen want ik ben......,juist ja

                                         

En ik wil toch dit even laten zien. Gemaakt en gekregen van zuslief. Zo schattig! Dat heeft een plaatsje in de vitrinekast gekregen.

                                  

Vooruit, als afscheid van de feestdagen nog deze "sfeerfoto's" . De wijzen zijn in aantocht. Het is nog net geen 6 januari. En dan zien we daarna wel hoever ik er mee kom.