Het was me een weekje wel

Wat een ontzettende enerverende week hebben we allemaal gehad. Zo zie je maar weer dat je moet genieten van de mooie momenten die op je pad komen. Alles kan ineens veranderen.                       Het rampje dat ons is overkomen staat in het niets bij wat er in Parijs is gebeurd maar heeft wel een inpact.

Kijk,

                             

Dit zijn de armen van een schoonzuslief en ze is letterlijk onthand. Rechter pols en linker schouder zijn gebroken na een lelijke val.  En nu woont ze gezellig een aantal weken bij ons. Wat heel erg sneu is dat ze mee zou gaan naar de handwerkbeurs in Herrogate. Iets waar we ons ontzettend op verheugden. Nu ga ik wel en ik verheug me er ook erg op maar het is jammer dat ze niet meegaat. Maar wie weet komt er een herkansing. 

Nu de eerste schrik, pijn en dagen voorbij zijn kan ik misschien ook weer verder met breien.

                                            

Dunne naaldjes, nog dunner zou mooier zijn. Eerst maar zo oefenen.

Keek op de week

                                                 

We beginnen hier maar eens mee. Het lijkt wel een schoteltje met donker bruine basterdsuiker.

Maar wat was het een fijn weekje wat het weer betreft. Nu vind ik het niet zo erg dat de dagen korter worden. Je kan fijn naar buiten en daar bezig zijn. 

En wat een luxe dat je op 3 november zonder trui of vest buiten koffie kunt drinken met een brok speculaas. Want ja, het is tenslotte najaar en richting Sinterklaas. En daar hoort dikke speculaas bij.

                               

Nu is het alweer zondag. En nog steeds is het warm voor de tijd van het jaar. Records worden elke dag verbroken.

En zo eindig ik hiermee.

                                          

Heel erg leuk om te doen. Dit beursje is gehaakt. Een aantal jaartjes geleden eens gekocht op een beurs. En er zat toch een hoeveelheid kraaltjes in het pakketje zodat ik nog maar een beursje ga maken maar nu met breipennen.

                                         

Het zou toch zonde zijn om alle geregen kraaltjes weer van het draadje af te halen.

Nog 17 nachtjes slapen, ik heb nog net geen kalender boven mijn bed. Dan ga ik saampjes met een schoonzusjelief eventjes weg naar............

Tijd goed besteed

En dan is er ineens weer een maandje voorbij. Tijd voor bijblijf praatje.

Dochterlief is een laatbloeier en daar is niets mis mee. Want wat erin zit komt er toch wel uit. Dat is één van mijn levensinstellingen.

Kijk eens wat er gefabriceerd is, zo lief.

                    

                                           De voorkant

                   

                                           De achterkant

Ze heeft het gemaakt voor een klein meisje als welkomcadeautje. Ik kon het niet laten om het te laten zien.

En hier is dan de progressie van verschillende projecten. 

                                  

                                                      Blok is af

                         

                                     Het leger begint zich te vormen

                                         

                               Het was de afgelopen tijd vrij rustig in de nacht

                           

           Het laatste etiketje borduren en vastzetten. Is ondertussen gebeurd.

                                       

                                             Geen commentaar.

Zo, voorlopig zijn we weer bij.

P.s.  Nog vergeten.

                                        

Eindelijk in elkaar gezet. Patroontje komt nog uit een oude Ariadne toen Ariadne nog Ariadne was.