En dan is het vakantie

Zo, en nu heb ik vakantie. Collega's zijn alweer terug en druk bezig, zij zijn bijna weer toe aan vakantie. Maar eerst ik. Dat is het leuke van later in het seizoen gaan. Iedereen is terug en jij mag nog, heerlijk. We zijn nu nog thuis aan het rommelen. Mijn kamertje begint gezellig te worden. Als ik nu boven kom dan word ik blij, dus het klopt. Ook wordt er opgeruimd. Ik ben er nu aan toe om alle administratie van ouderlief uit te zoeken. Een krat vol mappen, oud en nieuw. De nieuwe zijn niet zo interessant des te meer de oude. Nostalgie, herinneringen en van jeetje, dat is ook bewaard, wat leuk. De rekeningen van de inrichting en uitzet, het contract bij Philips waar mijn vaderlief heeft gewerkt maar ook de getuigschriften van mijn moederlief van de huishoudschool waar zij is opgeleid voor thuisnaaister. 

                                  

Zo leuk. Jammer genoeg is er geen schoolmateriaal bewaard gebleven maar met deze papieren ben ik al erg blij.

En wat overbleef aan papier werd keurig netjes versnipperd

                                                   

Nu ik toch bezig ben gelijk onze papierwinkel opschonen. Daar is de laatste jaren flink de klad in gekomen. Wat een hoop krijg je toch opgestuurd en het wordt nog bewaard ook.

                                                    

Je zal het niet geloven maar ik ben 's middags begonnen met versnipperen en 's avonds laat was het klaar. Gewoonweg een hele werkdag papiertjes in een machientje gestopt. Maar de mappen zijn weer practisch leeg dus we kunnen er tegen.

Zodra het kan zit ik buiten met m'n naaimachientje deze top in elkaar aan het zetten.

                                                    

Het end is in zicht, alleen nog de zijkanten. Dan istie ook klaar. Na de vakantie een achterkant gaan kopen om daarna te gaan quilten met de naaimachine. 

En ja, zoonlief 1, paar 3 is klaar en straks neem ik ze mee als we bij jou gaan barbecueen.

                                    

En kijk, zuslief, de wol ligt al klaar. Is het een goede kleur? Deze had ik nog in voorraad. Is het niet goed dan hoor ik het wel.

Ik word blij

Van pakjes, maar dat had ik al verteld. 

Er er kwam gisteren weer een pakje, daar had ik zelf voor gezorgd. Het tweede deel van Visserstruien. 

                                           

In dit boek staan veel wetenswaardigheden in, meer nog dan in deel 1. En natuurlijk weer heel wat na te breien truien. Dochterlief heeft al puppyoogjes laten zien.

Waar ik ook blij van word is dit.

                          

Het is klaar. Nog wat recht trekken en dan mag het wachten in de lappenkast totdat de tijd rijp is om het te verwerken in een quilt. Dat lijkt me een strak plan.

                                                               

Geborduurd is toch wel mooier.

Die heerlijke nazomer

Wat een weertje hebben we toch. Gewoonweg genieten. En dat doe ik. De nazomer vind ik één van de fijnste jaargetijden. Warm, het lijkt wel een deken, de zon wat minder fel, heerlijk. Openslaande deuren open en daar hebben we er twee van, in de slaapkamer en de huiskamer. We leven echt buiten. 

Met het opruimen boven gaat het prima. Ik ben er net zo lang bezig totdat het echt te warm wordt. Zo kom je van alles tegen. Kleine werkjes waar nog net iets aangedaan moet worden. Een zoompje of een voerinkje. Het is niet veel, mooie werkjes om naar mijn werk mee te nemen. 

En er komen dingen voorbij waar je geen goed raad mee weet. Wat moet ik er mee maar het is toch echt zonde om weg te doen. 

Zo ook dit voorbedrukte lapje.

                                   

Ooit van een collega gekregen want ik wist er wel raad mee ( zij had nml haar zolder opgeruimd, hi, hi) Maar ik ben niet zo van het voorbedrukte. Ik wil liever alles "zelluf" doen. En toch ben ik een beetje verliefd op dit tafereeltje. En het is niet groot. Ach waarom ook niet. En nu zit ik fijn buiten te borduren. Als het klaar is gaat het in mijn lappenkast want onder het borduren borrelt er van alles op. Wat als ik het nu eens ga gebruiken in een quilt? En dat lijkt me nu een goed plan.

Het vallende kwartje

Toen wij nog boven sliepen vond ik het altijd een gezellige ruimte. O wat zat ik me te verkneuteren als de kinderen uitgevlogen waren en ik daar dan mijn hobby kamer zou maken. Eigenlijk mijn naaikamer maar dat zeggen we maar niet daar het mensen op verkeerde gedachten kan brengen en nee dat doe ik niet. Ik ben dan wel nachtwacht maar .......ja hoor, zo kan die wel weer.

En toen gingen wij beneden slapen, nog meer ruimte. Geverfd, gezaagd, getimmerd heel veel door manlief, en zo kreeg ik mijn frotplek. Dacht je nu dat ik het fijne plek vond. Nou nee, ik kan mijn draai daar niet vinden. Waarom niet, ik zou het niet weten. 

In het kamertje van de zoonslief stond een grote slaapbank voor logees. Misschien is die ruimte beter geschikt. Dus de bank naar onze oude slaapplek, de tafel met machine daar naar toe verhuisd en inderdaad een verbetering. Maar toch klopte het nog niet, maar wat.

Zo liepen manlief en ik verleden week door Ikea voor een plastic kratje. 

                         

   

Ach ja, je moet een reden hebben om daar naar toe te rijden. En ineens valt het kwartje bij het zien van een bureaustoel. 

                       

  

Dat is het, zo'n stoel. Ik zie zo mijn kamer veranderen in een lichte gezellig plek waar ik, hoop ik, heel veel uurtjes ga doorbrengen. 

Behalve een plastic kratje gingen nu dus ook de stoel en een vergaarbak op wieltjes mee.

                       

   

Daar was ik al lang verliefd op maar ja geen reden om aan te schaffen en nu dus wel. De vitrinekast die ik zo leuk vind laten we nog even staan.

                     

  

Goede reden om weer een keer te gaan.

Nu ben ik de bende boven aan het uitzoeken en opbergen. Het is geen vervelende onderneming meer. De bureaustoel en vergaarbak zijn al gemonteerd. En ik heb het nu al naar mijn zin, het gaat kloppen.

Gisteren ben ik met schoonzoonlief teruggegaan naar Ikea en heb maar twee vitrinekastjes gekocht. Ik wil van mijn mooie handwerkspulletjes genieten.

Mijn erfkist is eigenlijk een comode.

                    

 

Daarin liggen al het opgespaarde oude handwerk in en het door mij gemaakte werk van cursussen en maaksels waar ik trots op ben.

                                                

                                                                        

Dit wordt de plek waar het komt te staan. Bovenop de kast met allerlei garen, makkelijk vlak bij de werkplek. Nu maar zorgen dat alle klosjes hun plekje weer terug krijgen. Overal vind ik ze, in tasjes, in doosjes, kortom werk aan de winkel en ik heb er zin in. 

Een heleboel af

Bijna een maand niet geschreven. Ik had er geen tijd voor. Alle tijd die je gebruikt om te schrijven is het laten liggen van truien,sokken, quilts etc. Nu klinkt dat erg dramatisch en het is dus ook lichtelijk overdreven. Eigenlijk was er niets te melden. In herhalingen vallen is vervelend. Dus ik heb heel hard gewerkt. 

Als eerste is de trui voor manlief klaar. 

                                   

Nog nooit zo snel een volwassen trui gebreid. Ik heb er één maand en één dag over gedaan. Die ene dag dat doet het hem. Zelf vind ik het echt een ideale manier om een trui in het rond te breien. Niks geen naden die je nog aan elkaar moet naaien. En even passen tussendoor lukt ook beter.                                                            In de kast ligt nog een trui die ik heel veel jaren geleden heb gebreid. Hij is jammer genoeg door manlief weinig gedragen want hij is vrij warm. Nu is hij oudmodisch maar ik bewaar hem wel. 

                                                

Ik heb heel veel gemaakt voor de uitdaging en deze trui is er één van.

Daarna kwamen de sokken die gebreid moesten worden.

                                                     

Ja,ja op een hele warme zomerse dag dikke wintersokken breien. Maar onder het mom van klaar is maar klaar want zoonlief-1 zit zonder ( hm,hm) werden er twee paar met stoom in de handen een week later afgeleverd.

                                               

Helaas, dit is maar één paar. Van het tweede paar in beige vergeten een foto te maken, en dat moet maar geloofd worden op mijn blauwe ogen.                                                                                        En toen had ik één hele bol grijs en één hele bol beige over. Dat wordt dus een paar gesteepte sokken.

                                   

   

Mijn zuslief hoorde dat ik sokken aan het breien was en zette door de telefoon puppy-oogjes op. Zelf kan ze heel goed breien maar sokken breien is niet zo haar ding. De grote en de kleine hiel, dat is het struikelblok. Maar zuslief, nog een halve sok en dan bij jij aan de buurt. Over een klein maandje gaan we richting Frankrijk en dan is dat het frotwerk voor in de auto.

Ennnnn, er is een quilt af. 

                                                  

Eindelijk, het was een hele bevalling maar ik ben blij dat ik hem heb afgemaakt. Morgen maar eens kijken wat voor Ufo we nu gaan nemen. 

En omdat er zoveel af is mocht ik dus met iets nieuws beginnen.

                                      

Daar hoef ik geen twee keer over na te denken.