Het is een zooitje in de huiskamer. De meubels en andere spullen ( lees: kratjes met quilts in wording) zien alle hoeken van de kamer. Bij goed weer mogen ze naar buiten. Dan worden ze bewerkt met schuurpapier. Om daarna weer als nieuw tevoorschijn te komen en naar dochter- en schoonzoonlief te verhuizen. Bij ons wordt nml. de vloer geolied en gelakt. Jammer genoeg is het resultaat tot nu toe nog niet wat we ervan verwacht hadden. Op de bovenverdieping waren de vloeren prachtig geworden maar beneden valt het vies tegen. Toch gaan we ermee door. We weten even geen oplossing en misschien valt het mee als de nieuwe meubels de lelijke plekken verdoezelen. Eerlijk gezegd zijn we het zo zat om al jaren in een niet affe kamer te vertoeven dat we nu deze beslissing hebben genomen. En waarschijnlijk, als alles weer een beetje op orde is, kunnen we rustig bedenken wat we met de vloer gaan doen. Misschien is het dan toch verstandig om even flink te gaan sparen en er een nieuwe vloer op te leggen. We zien het wel.
Dus ik zit tussen de bende rustig Sarah Morrell verder te maken. En één voor één komen de blokken af. Het is zo'n leuke quilt om te maken.
En dank je wel Margot voor het antwoord op mijn vraag. De quilt is dus een album quilt en het grote middelste blok is gemaakt door Sarah Morrel omstreeks 1842. Alles is te lezen in het boek: Glorious American Quilts, geschreven door Elizabeth W. Warren en Sharon L. Eisenstat.
Ook ik deed mee met de BOM van Petra Prins. Maar op het laatst gingen de plastic zakjes zo de krat in zonder te kijken hoe het eruit zag. De reden daarvoor is bekend. En nu kan ik er in alle rust weer rustig van genieten.
Maar allereerst heb ik grote hexagonblok afgemaakt. De blokken zijn zo groot dat ze niet eens helmaal op de foto kunnen.
Nog een maandje en dan gaan we vakantie vieren. Heel spannend dit keer om alleen met trein en boot te reizen. Geen auto mee. Maar wel heel erg leuk zo'n avontuur. Langzamerhand gaan mijn gedachten ook wel naar wat ik mee wil nemen om te frotten. Er moet iets mee. Als ik niets meeneem dan kan ik heel erg ongelukkig worden. Erg is dat eigenlijk. Het kan zelfs zo zijn dat je er niet eens aan toe komt, maar alleen al de gedachte dat je niets van naald en daad bij je hebt kan mij al helemaal ontredderen. Het moet klein zijn, niet teveel materiaal maar toch leuk genoeg. Ik ben wel bezig om een applicatieblok voor te bereiden maar een klein borduurwerken is ook niet weg. Nu heb ik in een doos al wat lapjes liggen voor een "Pronkrol" en Jookies (www.jookies.nl) heeft leuke pakketjes die ook een " Pronkrol" vormen. Wat let me om een pakketje te bestellen? Niets. Dus er ligt alvast een pakketje klaar voor de reis. Erg hè, dat dat het eerste is wat in de koffer gaat.
Volgende maand nog maar eentje bestellen. Stel je voor dat het af komt voordat je weer thuis bent. Paniek.
